Την καρδιά του για το πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρεί, άνοιξε ο Διευθυντής της Παιδιατρικής Κλινικής του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου Πτολεμαΐδας Δημήτρης Κυφωνίδης. 

Εξηγεί και μοιράζεται το πως είναι να μαθαίνει κανείς ότι πάσχει από μία σοβαρή ασθένεια, πως το αντιμετωπίζει ψυχολογικά και τον προσωπικό αγώνα που δίνει, αλλά δεν λησμονεί και να εκφράσει ένα μεγάλο ευχαριστώ σε πρόσωπα που τον στηρίζουν στον αγώνα του. 

Δείτε την ανάρτηση του Διευθυντή της Παιδιατρικής Κλινικής του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου Πτολεμαΐδας Δημήτρη Κυφωνίδη:

“Σήμερα έκλεισα δυο χρόνια από τότε που πρωτοάκουσα για την ύπαρξη σου
Περάσαμε πάρα πολύ δύσκολα
Τα κατάφερα

Στο άκουσμα σου χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σου.
Δεν μπορεί να είσαι αισιόδοξος, ευδιάθετος , αλλά ούτε και χαρωπός.

Πολλές σκέψεις έρχονται στο μυαλό σου:
Απειλείται η ζωή μου;
Θα χάσω κάποιο μέρος τους σώματος μου μετά από χειρουργική επέμβαση;
Θα πέσουν τα μαλλιά μου εξαιτίας της θεραπευτικής παρέμβασης;
Θα υπάρξουν μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου;
Υπάρχει μια έντονη ανησυχία και αναστάτωση.

Έχεις την αίσθηση ότι έχεις πάρει το εισιτήριο για τον άλλο κόσμο και κάνεις οτιδήποτε μπορείς για να το καθυστερήσεις.
Από την άλλη δυστυχώς υπάρχουν και αρκετοί που έχουν κόψει το εισιτήριο για τον άλλο κόσμο και δεν το ξέρουν
Και έρχεται ο ΦΟΒΟΣ

Σκέφτεσαι τι θα γίνεις εσύ ή αλλά σημαντικά πρόσωπα αν συμβεί κάτι δυσάρεστο και σε αυτό το «τι θα γίνει αν…» σε πιάνει πανικός
Βλέπεις τον εαυτό σου να αλλάζει εσωτερικά και εξωτερικά και νιώθεις μεγάλη θλίψη και θυμό.
Και νιώθεις μια θλίψη . Εύχεσαι να μην είχαν συμβεί ποτέ αυτές οι αλλαγές, να μην είχες συναντηθεί ποτέ με αυτήν την ασθένεια.
Ευτυχώς που ΥΠΑΡΧΟΥΝ γύρω μας άνθρωποι που μπορούν να μας βοηθήσουν, να μας εμπνεύσουν και να μας στηρίξουν.

Για αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω την γυναίκα μου, γιατί χωρίς αυτή δεν ξέρω αν θα υπήρχα
Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω και τα παιδιά μου που μου δίνουν κουράγιο και λόγο να συνεχίσω να υπάρχω
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω τον γιατρό μου Αχιλλέα Αδαμίδη

Και θα ήταν ντροπή μου να μην ευχαριστήσω και τον προϊστάμενο της κλινικής μου πάτερ π.Αθανασιος Καμπουρης για την ψυχική ηρεμία που μου προσφέρει.

Δυστυχώς υπήρξαν και κάποια άτομα στο εργασιακό χώρο, που αντί να σε αφήσουν ήρεμο, προσπάθησαν σε όλο αυτόν τον καιρό να σε δημιουργήσουν προβλήματα. Ας τους έχει ο Θεός καλά , πιστεύω να αντιληφθούν και να βελτιωθούν, γιατί μόνο κακό δημιουργούν”