Ο ματωμένος Μάϊος μου έδωσε αφορμή να προκαλέσω τους ευσυνείδητους Πόντιους να έχουν ενοχή  για την μη διεθνοποίηση της γενοκτονίας, κάποιοι θα αντιδράσουν αυτό ακριβώς θέλω οι ευσυνείδητοι να αντιδράσουν.

Το άρθρο στην Ποντιακή Γνώμη σχετικά με τους Τούρκους διανοούμενους που με κίνδυνο της  ζωής τους αγωνίζονται για τα θύματα της Αμάσειας και ψάχνουν του ομαδικούς τάφους των θυμάτων από τα δικαστήρια της ανεξαρτησίας ήταν τροφή για σκέψη και ερωτώ εμείς εδώ δεν έχουμε βουλευτές ,δικηγόρους, ιστορικούς να στηρίξουν το έργο αυτών στην Τουρκία.

Ο χρόνος περνά και τα μνημόσυνα δεν επαρκούν, χρειάζεται αγώνας, νομίζω πως οι ομοσπονδίες στο θέμα της γενοκτονίας θα πρέπει να συνεργαστουν στο να γίνει μια επιτροπή από επιστήμονες για να ασχοληθούν με την γενοκτονία , πρόγραμμα, σχέδιο και επιμορφωτικά σεμινάρια    σε όλους τους προέδρους των συλλόγων. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης είχε πει πως εμείς δεν ανήκουμε σε κόμματα ούτε σε χρώματα και παρέες. Οι προέδροι σε συλλόγους  καθόλη την θητεία τους θα έχουν πολιτική και όχι κομματική άποψη. Αν ενωθούμε θα κερδίσουμε πολλά. Έστω και μια χώρα ή πολιτεία να αναγνωρίσει την γενοκτονία είναι όπλο στην πολιτική αντιμετώπιση της Τουρκίας η οποία δεν εγκαταλείπει την επεκτατική της πολιτική. Το δεν διεκδικούμε τίποτα είναι λάθος τα πολιτιστικά μνημεία βεβηλώθηκαν, τα σχολεία οι εκκλησίες στον Πόντο έγιναν μαντριά και αποθήκες. Οι ποντιόφωνοι εκδιώχθηκαν και τους απαγορεύτηκε η ομιλία της ποντιακής γλώσσας και η ιστορία των προγόνων τους. Το όραμα του Μ. Χαραλαμπίδη πρέπει να συνεχιστεί να γίνει η πόλης της αρχαίας Μαρώνειας να γίνει το μνημείο γενοκτονίας στην Θράκη στα σύνορα που διέρχονται από τα τελωνεία. Τέλος  θέλω να πω, πως το Εβραϊκό λόμπι στην Ελλάδα θα πρέπει να πιεστεί ώστε το Ισραήλ να αναγνωρίσει την γενοκτονία των χριστιανών της Ανατολής.

Ευχαριστώ Θερμά

Κ.Παπαδόπουλος

« Με τον πυρρίχιο χορό στον σβέρκο της ζωής και του θανάτου μένουμε πάντα Πόντιοι ανά τους αιώνες».