Φίλες και φίλοι, η εμπειρία του θυμόσοφου λαού μας, κατέγραψε στα κατάστιχά της , πως, το μήλο θα πέσει, όταν ωρίμαση, κάτω από την μηλιά, όμως, συμβαίνει, αρκετές ποικιλίες, δέντρων να κρατούν τα μήλα μέχρι σήψης και όταν πλέον πέφτουν να .. διαλύονται.
Η ποικιλία “Μουσικά-χοροδιδάσκαλος, Γιώργος Πατρικίδης’’, ήταν από τις καλλίτερες παραγωγικές ποικιλίες της κοινωνικής, καλλιτεχνικής και αθλητικής προσφοράς, της περιοχής μας. Έτσι, το-μήλο, αφού ωρίμασε καλά πάνω στο δέντρο, έπεσε προς βρώση του λαού της πόλης, μας, της περιοχής μας και όχι μόνο, με πολύ ποιο καλλίτερη γεύση, αυτής του γεννήτορά του» “Άμμές δε γ’ έσσόμεθα πολλώ κάρρονες’’-, καθιερώθηκε πανελλήνια, με την ονομασία, “ΒΑΛΕΝΤΙΝΙΟΣ” ποικιλία.
Πρόκειται, φίλες και φίλοι, για τον πρωτότοκο γιο του αείμνηστου, Γιώργου Πατρικίδη, το Βαλεντίνο που ακολουθώντας. από μικρός, τα χνάρια ταυ πατέρα του, όχι μόνο-ш καλλιτεχνικά, αλλά, και της κοινωνικής προσφοράς, μόλις τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, το 1954 και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία, ανέλαβε την ευθύνη συνέχισης της λειτουργίας της πατρικής Μουσικής σχολής.
Στη φώτο μας του 1958, ο μουσικοδιδάσκαλος, Πατρικίδης Βαλεντίνος, στο μέσον των θητών του.
Σειρά 1η από αριστερά κάτω: Ο άγνωστός μας X;, η Αναγνώστου Γλύκα, η Βλαδενοπούλου Σοφούλα, η Λελέκη Βασιλικούλα, ο Νικολαϊδης Άκης και ο Πέκος Γιώργος
Σειρά 2η: Ο Σημαιοφορίδης Γιάννης, ο Γεωργιάδης Παύλος (Λάκης), ο Αδαμίδης Γιορδάνης (Νάκος), ο μουσικοδιδάσκαλος, Πατρικίδης Βαλεντίνος, ο
Φάνης, ο Λευκόπουλος Αλέκος, ο Βασιλειάδης Παναγιώτης (Μπαλάνος), ο Πέκος Νίκος και ο Ξανθόπουλος X;.
Σειρά 3η: Ο Σαββουλίδης Κώστας, ο Εφραιμίδης Μιχάλης, ο άγνωστός μας Στρατιώτης X; ο Γιουβανάκος Γιώργος-με τη στολή του έφεδρου Αξιωματικού-,, οι άγνωστοί μας ένστολοι, Αξιωματικός και οπλίτης X;, X;, ο γνωστός -άγνωστος, ο Κούσης Θοδωρής με το βιολί του (καλλιτέχνης) και ο Γωνίας Μιχάλης (;). Ο καλός-μας φίλος, Πέκος Γιώργος,-Πανεπιστημιακός Καθηγητής, στο σημείωμά του γράφει, η μουσική σχολή, Βαλεντίνου Πατρικίδη, διοργάνωνε τακτικές συναυλίες, κατά τη διάρκεια το» χρόνου, με αποκορύφωνα αυτήν του τέλους της χρονιάς, που περιλάμβανε δύο μέρη, το μουσικό και το θεατρικό. Στόχος των εκδηλώσεων ήταν η συγκέντρωση χρημάτων που διαθέτονταν στο φιλόπτωχο ταμείο της πόλης, αλλά και σε κοινωφελή έργα, όπως, για την ажюрбшр^ του Ιερού Ναού του Άη Γιάννη (πάνω Πτολεμαΐδα) και του νέου κτιρίου της Χωροφυλακής.
Η επιτυχία των εκδηλώσεων ήταν τέτοια, που αναγκάζονταν η Διεύθυνση, όχι μόνο να τις επαναλάβει στην πόλη μας, αλλά και να τις. παρουσιάσει στις γειτονικές μας πόλεις.
