Τι ζητά το Πανεπιστήμιο  μας  για να σταθεί με αξιώσεις στο νέο περιβάλλον.

Πριν μερικές μέρες δημοσιοποιήθηκε το ψήφισμα που εξέδωσε, κατά πλειοψηφία, το Συμβούλιο Διοίκησης και η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας σχετικά με την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων, ένα θέμα που έχει προκαλέσει, και συνεχίζει να προκαλεί, ποικίλες αντιδράσεις.

Με το ψήφισμα αυτό το πανεπιστήμιο μας δράττεται της ευκαιρίας να θέσει  ορισμένα σοβαρά ζητήματα που το απασχολούν, τα οποία δυσχεραίνουν τον κρίσιμο αναπτυξιακό ρόλο που όλοι θα θέλαμε να παίξει στην Περιφέρεια μας.

***

Συγκεκριμένα αναφέρει ότι: «Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, έχει με διαφορά τη χειρότερη αναλογία φοιτητών προς καθηγητές και βρίσκεται στην προτελευταία θέση της χρηματοδότησης ανά φοιτητή μεταξύ των ελληνικών ΑΕΙ, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ΕΘΑΑΕ. Η υστέρηση αυτή δεν συνάδει με τον κρίσιμο αναπτυξιακό ρόλο και τη μεγάλη ευθύνη που το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας έχει επωμιστεί για τη Δίκαιη Αναπτυξιακή Μετάβαση της Δυτικής Μακεδονίας στη μεταλιγνιτική της εποχή και την αλλαγή του παραγωγικού της μοντέλου.

 

Το Πανεπιστήμιο έχει ξεκινήσει να υλοποιεί έναν φιλόδοξο αναπτυξιακό σχεδιασμό σε επίπεδο κτιριακής, ενεργειακής και ψηφιακής μετάβασης (ΣΔΙΤ για ανέγερση φοιτητικών εστιών, Τεχνολογικό Πάρκο, Πράσινο Κέντρο Δεδομένων, ενεργειακές αναβαθμίσεις, κ.ά.), που όμως δεν θα έχει στην πράξη αποδώσει έγκαιρα για την ουσιαστική ενδυνάμωση και σύγκλισή του πριν την είσοδο των μη κρατικών ΑΕΙ.»

***

Γι’ αυτό ζητά, όπως είναι λογικό και αναμενόμενο, «… ως νέο και αναπτυσσόμενο περιφερειακό Ίδρυμα να τύχει κρατικής μέριμνας για την έγκαιρη αντιμετώπιση του κινδύνου επιβίωσής του στις νέες συνθήκες όπως αυτές διαμορφώνονται.

Απαιτείται, επομένως, ένα ειδικό σχέδιο άμεσης ολιστικής ενδυνάμωσής του στην πράξη, με μεταρρυθμιστικές δράσεις, πρόσθετη χρηματοδότηση και ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό, πριν την οποιαδήποτε δραστηριοποίηση μη κρατικών ΑΕΙ στην Ελλάδα.»

***

Κοντολογίς, το ψήφισμα δεν λέει όχι στα μη κρατικά πανεπιστήμια, αλλά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς κάνει λόγο για «επιβίωση», επισημαίνοντας το τι πρέπει να γίνει έτσι ώστε Ιδρύματα σαν αυτό όχι απλώς να καταφέρουν να επιβιώσουν μέσα στο νέο περιβάλλον αλλά να μπορέσουν και να σταθούν όπως τους πρέπει και μπορούν.

Κι αυτό τον «κώδωνα του κινδύνου» δεν θα πρέπει να τον ακούσει μόνο η Κυβέρνηση αλλά και οι τοπικοί φορείς που, θεωρητικά τουλάχιστον, υποστηρίζουν πάντα πως επενδύουν και προσβλέπουν στον αναπτυξιακό ρόλο του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Είναι η ώρα, λοιπόν, να περάσουν όλοι από τα λόγια στις πράξεις.

 

Παρέμβαση όχι.  Συμβουλή ή προτροπή όμως;

Αντιγράφουμε από το ρεπορτάζ του ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ του περασμένου Σαββάτου σχετικά με την επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ της Π.Ε. Κοζάνης κ Καλλιόπη Βέττα με θέμα την αναστολή των δρομολογίων των φορτηγών Δημόσιας Χρήσης από την περιοχή των Σερβίων, που μετέφεραν λιγνίτη από το Ορυχείο Προσηλίου στον ΑΗΣ Μελίτης.

Η Υφυπουργός Ενέργειας Περιβάλλοντος και Ενέργειας «… υποστήριξε πως το θέμα αφορά δύο ιδιωτικές εταιρείες(ΜΕΤΕ-ΔΕΗ) και είναι δική τους απόφαση αν συνεχίσουν ή αν θα σταματήσουν την εταιρική τους σχέση.» ξεκαθαρίζοντας ουσιαστικά πως η Κυβέρνηση δεν μπορεί να παρέμβει σε μια τέτοια περίπτωση.

***

Αν αποκλείσουμε, λοιπόν, την κυβερνητική παρέμβαση μιας και η ΔΕΗ είναι πλέον ιδιωτική πρέπει να αποκλείσουμε και τη… συμβουλή ή την προτροπή για να βρεθεί κάποια λύση;

Όσοι γνωρίζουν λένε πως κάποιες φορές, και όχι λίγες, ακόμα και μια απλή… συμβουλή μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο.

Ή μήπως όχι;

***

Οι κυβερνητικές αποφάσεις είναι που δρομολόγησαν την απολιγνιτοποίηση στην περιοχή μας και δημιούργησαν τις συνακόλουθες συνέπειες τις οποίες βιώνουν ήδη πολλοί επαγγελματικοί κλάδοι.

Όλοι αυτοί δεν θα πρέπει κάπως να στηριχτούν για να μπορέσουν να επιβιώσουν;

 

Εικόνα που προβληματίζει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία βαδίζει ολοταχώς προς το πρώτο συνέδριο του επί της εποχής του κ. Στέφανου Κασσελάκη (23- 24- 25 Φεβρουαρίου), αλλά η εικόνα που δείχνει και στην περιοχή μας περισσότερο προβληματίζει τα μέλη και τους φίλους παρά δημιουργεί αισιοδοξία για το μέλλον.

Αν μάλιστα συμβεί και αυτό που έγραφε ο προχθεσινός ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ πως δύσκολα θα καλυφθούν οι θέσεις των ογδόντα (80) συνέδρων που αντιστοιχούν στην Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης, τότε πραγματικά θα μιλάμε για μια κατάσταση που δεν αρμόζει σ’ ένα κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο φιλοδοξεί και θέλει να παραμείνει ως διεκδικητής της κυβερνητικής εξουσίας.