Δεν ξέρουμε πώς να αρχίσουμε αυτό το ευχαριστήριο, δεν ξέρουμε πώς να περιγράψουμε αυτό που ζήσαμε τις πενήντα (57) ημέρες νοσηλείας του πατέρα μας και συζύγου μου στην ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Κοζάνης.

Άνθρωποι και επιστήμονες, επιστήμονες και άνθρωποι!!

Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλο το προσωπικό της ΜΕΘ του Γ.Ν Κοζάνης στους Ιατρούς: Κωνσταντίνο Στόκκο, Λεωνίδα Κούρα, Ιωάννα Μιμήτου, την Προϊσταμένη Ευανθία Ασμή, σε όλο το νοσηλευτικό, παραϊατρικό και βοηθητικό προσωπικό που ακολουθούσε ευλαβικά και με ψυχραιμία όλα τα πρωτοκόλλα που αρμόζει σε μια ΜΕΘ, που αγωνιούσαν και ταυτίστηκαν μαζί μας, που παρ΄ολες τις αντίξοες συνθήκες ποτέ δεν απογοητεύτηκαν,  ποτέ δεν έπαψαν να χαμογελούν και να πιστεύουν στο ΘΕΟ, δίνοντας μας κουράγιο, λέγοντας μας πως ακόμα δεν εξαντλήθηκαν τα περιθώρια, διατηρώντας έτσι την ελπίδα μας.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στις Φυσιοθεραπεύτριες, Βάσω Λιάκου και Έλσα Σημαδοπούλου, που τώρα συνειδητοποιήσαμε, ότι είναι αναπόσπαστος κρίκος της ΜΕΘ και όλων των ασθενών.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Πνευμονολόγο κα Σωτηρία Λαπαρίδου και στους Ιατρούς της Παθολογικής κλινικής κ.κ Ευθαλία Ράνδου, Δημήτρη Ντέμο, Στέφανο Πούλιο, Δήμητρα Παυλού και Αθανάσιο Βόμβα, στους Νοσηλευτές της Παθολογικής Κλινικής, που τις πρώτες ημέρες νοσηλείας μας ήταν διπλά μας δίνοντας και αυτοί τον δικό τους αγώνα.

Παράληψη μας, αν δεν ευχαριστήσουμε το Ακτινοδιαγνωστικό τμήμα του Νοσοκομείου που ήταν πάντα διαθέσιμο σε ότι και όποτε τους ζητήθηκε.

Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους σας!!

Σας ευχαριστούμε που μας δώσατε μια δεύτερη ευκαιρία να συνεχίσουμε να είμαστε ξανά οικογένεια!!!

Οικογένεια

Λεωνίδα Αποστολίδη