Γράφει ο χθεσινός ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ στο ρεπορτάζ του με τίτλο «Η επόμενη μέρα στην Τηλεθέρμανση Πτολεμαΐδας», μεταξύ άλλων και το εξής:
«…για τη ρύθμιση των υποχρεώσεων της ΔΕΤΗΠ που προέκυψαν λόγω του υπέρογκου κόστους ενέργειας κατά την περίοδο χρήσης των ηλεκτρολεβήτων, αυτό είναι ένα άλλο θέμα που δεν φαίνεται να είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την απόφαση για την αύξηση των τελευταίων ημερών. Οι υποχρεώσεις αυτές αποτελούν εκκρεμότητα και αναμένεται να ρυθμιστούν σε επόμενη φάση, για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί δεν έχει ολοκληρωθεί η διετής διαπραγμάτευση ΔΕΤΗΠ & ΔΕΗ, και συνεπώς δεν έχει οριστεί ακόμα η ακριβής τιμή αγοράς της κιλοβατώρας από τους ηλεκτρολέβητες της ΔΕΗ. Και δεύτερον, γιατί η επιβάρυνση που προέκυψε από τις εκρηκτικές αυξήσεις των τελευταίων δύο ετών, είναι τόσο μεγάλη που μόνο με πολιτική λύση μπορεί να διευθετηθεί. Άλλωστε, υπάρχει ψηφισμένος νόμος (Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης) που ορίζει πως το επιπλέον κόστος που θα προκύψει στο μεσοδιάστημα θα το αναλάβει η Πολιτεία. Ωστόσο δεν υπάρχει ψηφισμένο συγκεκριμένο ποσό από το Υπουργείο Οικονομικών για αυτό το σκοπό, συνεπώς εναπόκειται στην πολιτική βούληση της Κυβέρνησης.»
***
Όπως αντιλαμβανόμαστε το κρίσιμο σημείο απ’ όσα αναφέρει το ρεπορτάζ είναι πως «…η επιβάρυνση που προέκυψε από τις εκρηκτικές αυξήσεις των τελευταίων δύο ετών, είναι τόσο μεγάλη που μόνο με πολιτική λύση μπορεί να διευθετηθεί.»
Ωστόσο, εδώ προκύπτει ένα κρίσιμο ερώτημα.
Πόσο εφικτή είναι μια πολιτική λύση με τη ΔΕΗ να κινείται και να λειτουργεί πλέον ως μια ιδιωτική επιχείρηση;
Μέχρι σήμερα, όχι μόνο για τη ΔΕΤΗΠ και την Πτολεμαΐδα, αλλά και για πολλές άλλες περιπτώσεις, υπήρχε η δυνατότητα και γινόταν η ανάλογη πολιτική ή κυβερνητική παρέμβαση προς τη ΔΕΗ για να δοθεί πολιτική λύση σε μια σειρά θέματα.
Σήμερα, όμως, υπάρχει αυτή η δυνατότητα;
Μακάρι να υπάρχει…
Πήραν τους δρόμους…
Ο προηγούμενος γυρίζει την Ευρώπη παίρνοντας και προωθώντας διάφορες πρωτοβουλίες που θα λύσουν τα προβλήματα της!
Ο σημερινός βρέθηκε εσπευσμένα στο Παρίσι παρόλο που τον περίμεναν στα κεντρικά γραφεία του κόμματος για να δρομολογήσουν τα θέματα που θα συζητηθούν στον προσυνεδριακό τους διάλογο, ενώ σύντομα θα αναχωρήσει και για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για να κάνει εκεί τις γιορτές.
Ο λόγος για τους κυρίους Αλέξη Τσίπρα, τον προηγούμενο Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία και πρώην Πρωθυπουργό, και Στέφανο Κασσελάκη, τον σημερινό Πρόεδρο του κόμματος.
***
Σε ό,τι αφορά τις πρωτοβουλίες που παίρνει ο κ. Τσίπρας και τις συναντήσεις που έχει σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, μας πληροφορεί σχετικά ο δικός μας κ. Ρούλης Κοκελίδης με άρθρο του στα τοπικά μέσα ενημέρωσης (σ. σ. πάντα εξωστρεφής και καλά ενημερωμένος ο κ. Κοκελίδης σε ό,τι αφορά τα τεκταινόμενα όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο).
Ένα άρθρο στο οποίο μεταξύ άλλων επισημαίνει ο κ. Κοκελίδης πως «Ο Αλέξης Τσίπρας που έχει σημαντική πολιτική εμβέλεια σε πολλές χώρες της Ευρώπης τόνισε ότι ο σοβαρός κίνδυνος της Ακροδεξιάς είναι αποτέλεσμα της πολυδιάσπασης και του πολυκερματισμού των προοδευτικών, αριστερών δυνάμεων.»
Από τη φράση αυτή κρατάμε το ότι ο κ. Τσίπρας «έχει σημαντική πολιτική εμβέλεια σε πολλές χώρες της Ευρώπης», κάτι που έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που λέγεται πως κανείς δεν αναγνωρίζεται όπως του πρέπει στον τόπο του, οπότε καλά κάνει ο πρώην Πρωθυπουργός και χτίζει τη φήμη του στο εξωτερικό, καθώς συνηθίζεται πρώτα κάποιος να κερδίζει την καταξίωση έξω και έπειτα μέσα.
***
Σε ό,τι αφορά το ταξίδι του κ. Κασσελάκη στο Παρίσι διαβάζουμε στα διάφορα ρεπορτάζ πως αιφνιδίασε πολλούς μέσα στο κόμμα που εδώ τον περίμεναν και αλλού μαθαίνουν πως βρίσκεται.
Λέτε κι αυτός με τα ταξίδια του να επιχειρεί να κερδίσει πρώτα την καλή μαρτυρία στο εξωτερικό, ελπίζοντας πως στη συνέχεια θα την κατακτήσει και στο εσωτερικό της χώρας μας;
Πολύ πιθανό…
Πόσο δωρεάν είναι;
Διαβάζουμε τις διάφορες και ποικίλες αντιδράσεις που υπάρχουν επειδή η Κυβέρνηση αποφάσισε να νομοθετήσει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Βασικό επιχείρημα πολλών πως έτσι καταργείται η δωρεάν παιδεία στη χώρα μας.
***
Αλήθεια όμως, πόσο δωρεάν είναι η παιδεία στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια;
Έχουμε αναλογιστεί όλοι μας πόσα πληρώνουμε ως γονείς σε φροντιστήρια, ιδιαίτερα ή κατά ομάδες, προκειμένου να καταφέρουν τα παιδιά μας να μπουν σε κάποιο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, αλλά και πόσο κοστίζουν οι σπουδές αφού εισαχθούν (ενοίκια, έξοδα διαβίωσης κ.α.);
***
Ίσως είναι η ώρα να δούμε κάποιες αλήθειες κατάματα σχετικά με το τι συμβαίνει στο χώρο της παιδείας και να πάρουμε τις ανάλογες αποφάσεις.
Σε ό,τι αφορά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ας μην έχουμε αυταπάτες.
Όσοι είχαν τις οικονομικές δυνατότητες να σπουδάζουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού, θα μπορούν να τα σπουδάζουν με τον ίδιο τρόπο και στην Ελλάδα.
Το θέμα είναι να αναβαθμιστούν και να ενισχυθούν τα δημόσια πανεπιστήμια που θα συνεχίσουν να προσελκύουν το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών που θα θέλουν να σπουδάσουν.