Η παράδοση της βουλευτικής έδρας.  

Πολύ κουβέντα γίνεται τις τελευταίες ώρες για το αν οι δύο βουλευτές που αποχώρησαν από το ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος και η βουλευτής της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας κ. Πέτη Πέρκα θα πρέπει ή όχι να παραδώσουν και την έδρα τους, επειδή εξελέγησαν στις τελευταίες εκλογές μέσω των ψηφοδελτίων του κόμματος.

Το ερώτημα αυτό τίθεται, ξανά και ξανά, στην κ. Πέρκα στις διάφορες συνεντεύξεις που έχει δώσει σε τηλεοπτικές εκπομπές, η οποία μιλώντας προχθές στην εκπομπή του ΣΚΑΙ «Αταίριαστοι», είπε τα εξής: «Υπάρχει όμως κι ένα ιστορικό. Ας ρωτήσει ο κ. Κασσελάκης, αν όταν η κ. Τζάκρη ή ο κ. Κουρουμπλής έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ ή όταν η κ. Μεγαλοοικονόμου και ο κ. Δανέλλης έφυγαν από τα κόμματά τους, οι βουλευτές των ΑΝΕΛ ,κ.τ.λ., αν ο ΣΥΡΙΖΑ τους δέχτηκε με τις έδρες τους».

***

Η κ. Πέρκα αναφέρεται σε μια περίοδο που όντως είχαμε πολλές μετακινήσεις βουλευτών, μεγάλο μέρος των οποίων είχαν ως κατάληξη τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και αν όχι όλοι, αρκετοί από εκείνους που προσχώρησαν τότε στο ΣΥΡΙΖΑ πήραν μαζί τους και τις έδρες που είχαν κερδίσει συμμετέχοντας στα ψηφοδέλτια των κομμάτων απ’ τα οποία προέρχονταν.

Αλλά θα μας πείτε, άλλο το «τότε» και άλλο το «τώρα» καθώς στην πολιτική, συνήθως, ό,τι μας βολεύει είναι σωστό και ό,τι δεν μας βολεύει δεν είναι.

***

Πάντως αυτή η συζήτηση για το αν κάποιος βουλευτής θα πρέπει να παραδώσει την έδρα του είτε όταν αποπεμφθεί είτε όταν αποχωρήσει με τη θέληση του από το κόμμα, είναι παλιά και πολλές φορές επαναλαμβανόμενη και στην παρούσα φάση δεν απασχολεί μόνο το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την Πλεύση Ελευθερίας της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου όπου και εκεί είχαμε αποχωρήσεις βουλευτών με την Πρόεδρο του κόμματος να τους ζητά να επιστρέψουν τις έδρες, κάτι που δεν έκαναν.

Η δύσκολη θέση στελεχών και μελών.

Όπως και αν εκδοθεί ένα διαζύγιο, ακόμα και εκείνα που εκδίδονται με κοινή συναίνεση, πολιτισμένα και χωρίς καυγάδες ή αντιδικίες, δεν είναι δυνατόν να μην προκαλέσει κάποια στενοχώρια ή να μη φέρει σε δύσκολη θέση, έστω και προσωρινά, και τα δύο ή ένα από τα μέρη που χωρίζουν.

Πόσο μάλλον όταν το διαζύγιο εκδίδεται εν μέσω αλληλοκατηγοριών και αντιπαραθέσεων όπως συμβαίνει στο ΣΥΡΙΖΑ, απ’ τον οποίο αποχώρησαν ήδη μια σειρά στελεχών του, που προφανώς δεν θα είναι και τα τελευταία, όπως όλα δείχνουν.

***

Όλη αυτή η άβολη και δυσάρεστη κατάσταση έχει φέρει σε δύσκολη θέση και πολλά από τα απλά μέλη του κόμματος, τα οποία αισθάνονται, όπως μας έλεγε ένα απ’ αυτά, σαν να  βρίσκονται ανάμεσα σε συμπληγάδες.

Πρόκειται για μέλη που από τη μια θα ήθελαν να δώσουν χρόνο στο νέο Πρόεδρο πριν τον κρίνουν και από την άλλη δεν μπορούν να αγνοήσουν το γεγονός πως επί των ημερών του έχει ήδη αποχωρήσει ένα κομμάτι του κόμματος και ορισμένα από τα παλιά και διακεκριμένα στελέχη του που «τράβηξαν κουπί» όταν τα πράγματα δεν ήταν ρόδινα.

***

Βέβαια, και εκείνοι που πήραν την απόφαση και αποχώρησαν δεν το έκαναν με τον πιο εύκολο και απλό τρόπο, όπως δηλώνει η υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης το 2019 κ. Θεοδώρα Γούλιαρου και μέχρι την περασμένη Κυριακή μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, η οποία μιλώντας προχθές στην ενημερωτική ιστοσελίδα kozani.tv και τον Παναγιώτη Τσιαρτσιανίδη ανέφερε χαρακτηριστικά ότι:

«Είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή, προφανώς το καταλαβαίνουν όλοι αυτό. Μετά από πολύ βαθιά σκέψη, από πολύ αγωνία, από πολύ μεγάλη θλίψη, αφήνουμε ένα χώρο που ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ριζοσπαστικής αριστεράς, που τον πονέσαμε, για τον οποίο αγωνιστήκαμε σε καθημερινή βάση εδώ και πάρα πολλά χρόνια, εγώ και αυτοί οι σύντροφοι που φύγαμε τελικά. Ήμασταν αυτοί που όλη την περίοδο την προηγούμενη, τόσο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ όσο και ως αντιπολίτευση, ήμασταν στους καθημερινούς αγώνες και προσπαθούσαμε να είμαστε κοντά στα προβλήματα των πολιτών. Όμως αυτό που ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που κατόρθωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, για το οποίο είμαστε υπερήφανοι όλη την προηγούμενη περίοδο, σήμερα είναι ένας άλλος ΣΥΡΙΖΑ. Ένας ΣΥΡΙΖΑ που νομίζω ότι δεν χωράει πλέον τις δικές μας απόψεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, της οικολογικής αριστεράς, μιας αριστεράς που αγωνίστηκε και κατόρθωσε μ’ αυτούς τους ανθρώπους, μ’ αυτούς που σήμερα έφυγαν, αυτοί οι οποίοι λοιδορούνται σήμερα, να είναι μια αριστερά κυβερνώσα και ένα παράδειγμα μοναδικό στην Ευρώπη […]

[…] Αυτή λοιπόν την αριστερά σήμερα πλέον δεν τη χωράει ο ΣΥΡΙΖΑ.»