Δύο χρόνια από τον ξεριζωμό τους και πριν καλά, καλά αποκατασταθούνστη νέα τους Πατρίδα, τη μητέρα Ελλάδα και το χωριό τούς Ούτσενα (Κομνηνά) Εορδαίας, οι κάτοικο: ξεδίπλωσαν τα ήθη και έθιμα τους αναβιώνοντας τα πατροπαράδοτα ΜΟΜΟΓΡΙΑ.
Έτσι στις 6Ιανουάριου 1926, ο δαιμόνιας λάτρης των παραδόσεων ΤΑΠΑΝΤΖΙΟΓΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΣ (κατά πληροφορίες μας} μάζεψε τους Αθανασιάδη Απόστολο (λυράρης), Φιλιππίδη Ανέστη, Σανδαλίδη Γιώργο, Τσακηρίδης Λύσανδρο, Ανδρονικίδη Γιώργο, Σαρίδη Αλέκο, Σιδηρόπουλο Γιάννη, τους υπόλοιπους εικονιζόμενους που δεν καταφέραμε, παρά ας προσπάθειές μας, να αναγνωρίσουμε και δημιούργησε την 1η ομάδα των Μομόερων από συμπατριώτεςτου ξεριζωμού. Ήτανη εκδήλωση μνήμης των αλησμόνητων πατρίδων.
Οι εκδηλώσεις των Μομόερων στέφθηκαν από επιτυχία και στη νέο τους πατρίδα, ώστε να συνεχιστούν και μέχρι σήμερα από νέους της 2ης και 3ης, γιατί όχι και της 4ης γενιάς των προσφύγων του αλησμόνητου Πόντου που σήμερα, να θεωρούνται από τα καλύτερα τον είδους αυτού.
Με μια μικρή ασήμαντη, θα λέγαμε αλλαγή το 1952 ακολούθησαν και οι ΚΟΤΣΙΑΜΑΝΙΔΕΣ , της Ασβεστόπετρας με τον ίδιο δάσκαλο από τα Κομνηνά και γνώστη του εθίμου από Τη ρίζα του, ΤΑΠΑΝΤΖΙΟΓΛΗΝΙΚΟΛΑ.
