Η εκπομπή Ζουν Ανάμεσά μας με τον Αντώνη Πουγαρίδη φιλοξένησε τον Σωτήρη Τζωβαΐρη – Εκπαιδευτικό, συζητώντας για τις εξελίξεις στο χώρο της παιδείας, το ψηφιακό Σχολείο, Ψηφιακό Φροντιστήριο, την κατάργηση και σύμπτυξη σχολικών τμημάτων, αλλά και το ρόλο της διδακτικής εμπειρίας και προϋπηρεσίας των εκπαιδευτικών σε σχολεία και φροντιστήρια Μ.Ε..

Ειδικότερα, μιλώντας για το ψηφιακό σχολείο εξήγησε ότι περιλαμβάνει συγκεντρωμένες τις διαδικτυακές υπηρεσίας του υπουργείου, σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ στην πρώτη του εφαρμογή εφαρμόζεται ένα κοινό εκπαιδευτικό μοντέλο: «Το ψηφιακό σχολείο εκτός από το εκπαιδευτικό υλικό που παρέχει, έχει σαν κύριο στόχο να καλύψει κενά σε δυσπρόσιτα και ακριτικά μέρη. Πρώτη εφαρμογή έγινε στη Γαύδο, με μεικτό μοντέλο εκπαίδευσης. Επανδρώνονται με τρεις βασικές ειδικότητες όπως φιλόλογο, μαθηματικό και φυσικό ή μαθηματικό και οι άλλες ειδικότητες γίνονται διαδικτυακά».

Στην ερώτηση αν μπορεί να εφαρμοστεί το μεικτό αυτό μοντέλο σε μια ακριτική περιοχή, λ.χ. στο Λαιμό Πρεσπών, απάντησε πως πρέπει να αναρωτηθούμε αν το να μην έχουμε επανδρωμένα σχολεία στα ακριτικά σχολεία υπάρχει ζήτημα.

«Στην Εορδαία, ένα δυσπρόσιτο σχολείο στους Πύργους, είμαστε έτοιμοι να μην έχει εκπαιδευτικούς δια ζώσης;», αναρωτήθηκε, προσθέτοντας πως ο εκπαιδευτικός δια ζώσης προσφέρει πολλαπλά αντικείμενα στους μαθητές. Στον αντίποδα, χωριό στην Ευρυτανία κάνει το αντίθετο, καλώντας πολύτεκνους γονείς να μετοικίσουν στο χωριό τους.

Για το ψηφιακό φροντιστήριο, εξήγησε πως είναι μια ψηφιακή πλατφόρμα για μαθητές της Γ΄ λυκείου περισσότερο, για μια σειρά γνωστικών αντικειμένων, προετοιμάζοντας μαθητές για τις πανελλήνιες εξετάσεις, εξηγώντας: «Το υπουργείο λειτουργεί ως φροντιστής για παιδιά που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα παρακολούθησης φροντιστηριακών μαθημάτων. Λειτουργεί επίσημα από χθες και είναι μια μεγάλη πρωτοβουλία, αλλά το πρόβλημα είναι πως λειτουργεί κανονικά στους μαθητές ενώ για τους καθηγητές, κανείς μόνιμος δεν έκανε αίτηση απόσπασης».

Η αλλαγή του υπουργείου παιδείας για τη διδακτική εμπειρία, ανοίγοντας την πόρτα σε διδάσκοντες με εμπειρία από φροντιστήρια, δίχασε και έφερε αντιδράσεις: «Το υπουργείο έβγαλε πρόσκληση για 40 προσκλήσεις και οι όροι συμμετοχής άλλαξαν εκ των υστέρων με τροπολογία. Η κύρια αλλαγή είναι πως απαιτείται διδακτική εμπειρία (χωρίς να διευκρινίζεται από το δημόσιο τομέα), ανοίγοντας ο ασκός του Αιόλου, καθώς μπορούν να κάνουν αίτηση και εκπαιδευτικοί φροντιστηρίων. Πλέον λειτουργούν δύο στρατόπεδα, όσων υποστηρίζουν την ένταξη στο σχολείο εκπαιδευτικών από φροντιστήρια και όσων αντιδρούν».

Τέλος, σε ό,τι αφορά την σύμπτυξη των τμημάτων, πρόσφατο είναι το αρνητικό παράδειγμα σε σχολείο της Χαλκιδικής με μαθήτρια που δεν μπόρεσε να πάει στο σχολείο της καθώς το τμήμα θα ήταν υπεράριθμο. Το ζητούμενο είναι στην «οικονομία» που προσπαθεί να κάνει το υπουργείο, και αρχίζει το πράγμα να γίνεται δύσκολο για ακριτικές περιοχές, που θα έπρεπε να έχουν στήριξη.