H εκπομπή «Αθλητικές Ιστορίες» και ο Θεόφιλος Ηλιάδης φιλοξένησαν στο True Story Radio 102.8 τον πρόεδρο της ομάδας μπάσκετ του ΑΠΣ Αρίωνα Πτολεμαΐδας Παναγιώτη Κιοσέ.

Για όλες τις αθλητικές ειδήσεις ακολουθήστε την αθλητική μας σελίδα στο FB  facebook.com /Sports. Eptolemeos/

Στο ξεκίνημα της συζήτησης βρέθηκε η αποχώρηση του Λασσάνη από το πρωτάθλημα της Α΄ Ανδρών ΕΚΑΣΔΥΜ με τον Παναγιώτη Κιοσέ να αναφέρει

« εγώ ειλικρινά δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Μια ομάδα αμιγώς μπασκετική και ιστορική, από τις ιστορικότερες στην Δυτική Μακεδονία, όπως ο Λασσάνης να φτάνει σε αυτό το σημείο. Είναι λυπηρό για κάθε σύλλογο θα ήταν λυπητερό, πόσο μάλλον για τον Λασσάνη.

Πολλά μπορεί να είναι τα προβλήματα που μπορεί να οδηγήσουν μια ομάδα σε αυτό το σημείο και πιστεύω ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να είναι και κοινωνικά. Βλέπουμε μια Δυτική Μακεδονία που μέρα με τη μέρα τα δεδομένα αλλάζουν με πόλεις και χωριά να ερημώνουν και παιδιά να φεύγουν. Δέκα φεύγουν ένα γυρίζει ενώ κάποτε γύριζαν πολλά περισσότερα αφού υπήρχαν άλλες προοπτικές και η δύναμη στην περιοχή που ήταν η ΔΕΗ.

Παίρνοντας σαν παράδειγμα την ιστορία του Λασσάνη και γυρνώντας μερικά χρόνια πίσω μπορούμε να δούμε πόσες ομάδες δεν υπάρχουν πια. Τι ενεργό δυναμικό είχε η ΕΚΑΣΔΥΜ και τι έχει τώρα.

Είναι ένα γενικότερο φαινόμενο σε όλο τον αθλητισμό στο οποίο συνέβαλε ακόμα περισσότερο και η οικονομική κρίση αφού δεν υπήρχαν πολλοί παράγοντες να στηρίξουν τα σωματεία. Φυσικά πλέον δεν υπάρχουν και αθλητές να επανδρώσουν πλέον τις ομάδες και αποτελεί και αυτό ένα λόγο σε αυτό που αναφέρθηκα πριν λίγο.

Υπήρχε μια μεγάλη δεξαμενή παικτών από την δεκαετία του 2000 και τα οποία ήταν ενεργά για τα επόμενα 20 χρόνια κάνοντας τον κύκλο τους.

Πλέον τα παιδιά που τελειώνουν το εφηβικό πάνε για σπουδές και δεν γυρίζει κανένα πίσω η ελάχιστα όπως ανέφερα.

Στην Κοζάνη επίσης κάποια στιγμή είχε ξεφύγει πάρα πολύ και το θέμα με την παρουσία πολλών ομάδων κάτι που τα τελευταία χρόνια έχει περιοριστεί πάρα πολύ με συγχωνεύσεις και συνεργασίες αλλά δεν ξέρω αν έπαιξε και αυτό λίγο ή περισσότερο ρόλο στο θέμα του Λασσάνη.

Τώρα αν μπορεί να επανέλθει δεν μπορώ να το πω με σιγουριά γιατί δεν ξέρω σε τι κατάσταση είναι οι υποδομές του. Αν υπάρχουν μπορεί να υπάρξει και ελπίδα αν όχι δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει».

 

Ακολούθως μιλήσαμε για τον σύλλογο του ΑΠΣ Αρίωνα Πτολεμαΐδας « είμαστε μια παρέα όπου οι ρόλοι και τα αξιώματα είναι μόνο για τα χαρτιά που προσπαθεί να κρατήσει όρθιο το μπάσκετ στην πόλη. Οι δυσκολίες είναι πάρα πολλές και αθλητικές ενώ ο κορωνοϊός μας πήγε πολύ πίσω όπως φυσικά και όλες τις ομάδες ενώ μετά από αυτό ήρθε και το γηπεδικό.

Πλέον δεν υπάρχουν ώρες να προπονηθούν τα παιδιά και αυτές και οι μέρες που υπάρχουν είναι περιορισμένες.  Με 1:15 ώρα προπόνησης τι να προλάβεις να κάνεις.

Όταν υπήρχε το ΔΑΚ εκεί έκαναν προπονήσεις τα αγωνιστικά τμήματα των συλλόγων σε όλα τα αθλήματα και στα κλειστά των σχολείων έκαναν προπόνηση τα ηλικιακά τμήματα.

Πλέον όλοι σύλλογοι έχουν σαν χώρο προπόνησης τα τελευταία με ότι συνεπάγεται αυτό.

Φυσικά η όλη κατάσταση που δημιουργήθηκε με το ΔΑΚ είχε ένα καλό ότι έγιναν παρκέ 2 κλειστά που υπήρχαν στα σχολεία.

Φυσικά εδώ να σημειώσω πως το δικό μας άθλημα μπορεί να χαρακτηριστεί και λίγο τυχερό αφού μπορεί να κάνει και τους αγώνες του εδώ πλέον σε αντίθεση με τα άλλα για τα οποία πρέπει σίγουρα να βρεθεί μια λύση μιας και τώρα υποφέρουν πάρα πολύ και είναι κρίμα και άδικο γιατί είναι αθλήματα ιστορικά που έχουν μεγάλη παράδοση και προσφορά και έχουν φέρει μεγάλες διακρίσεις στην πόλη.

 

Γιατί όσο δεν υπήρχε αυτό το κλειστό θα έπρεπε να ψάχνουμε για έδρα όπως έγινε για ένα μεγάλο διάστημα και πηγαίναμε να παίζουμε στον Άγιο Δημήτριο με ότι συνεπαγόταν αυτό.

Ελπίζω γρήγορα να βρεθεί λύση και να ολοκληρωθεί το θέμα με το ΔΑΚ για να μπορέσουν οι σύλλογοι να βρουν ξανά το δρόμο τους.

Γιατί αυτή τη στιγμή χάνονται παιδιά από τον αθλητισμό, η κατάσταση αρχίζει και θυμίσει λίγο τα παλιότερα χρόνια και ο αθλητισμός είναι αναγκαίος για τα παιδιά. Όπως είναι αναγκαίο ένα σχολείο έτσι είναι και ένα γυμναστήριο και όσο υπερβολικό και αν ακουστεί όταν κλείνεις ένα γυμναστήριο είναι σαν να κλείνεις ένα σχολείο μια κυψέλη παιδιών.

Εμείς αυτή τη στιγμή σε όλα τα τμήματα μας και τα 9 βάζοντας και τα 3 αγωνιστικά έχουμε 190 παιδιά.

Έχουμε 6 τμήματα υποδομής που αν υπήρχαν χώροι το νούμερο που είπα θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.

Στεναχωριέμαι που το λέω αυτό γιατί αν βάζαμε ακόμα ένα παιδί στο γυμναστήριο θα προσφέραμε έργο στην κοινωνία.

Προσπαθούμε να έχουμε τα τμήματα σε τέτοιο βαθμό έτσι ώστε να γίνονται σωστές προπονήσεις γιατί δεν μας ενδιαφέρουν τα χρήματα γιατί αν μας ενδιέφεραν μόνο αυτά θα φέρναμε και άλλα παιδιά και θα γεμίζαμε τα τμήματα αδιαφορώντας πως θα γινόντουσαν οι προπονήσεις.

Εμείς όμως θέλουμε μόνο το καλό των παιδιών και πως θα μάθουν να αθλούνται και να παίζουν μπάσκετ και έτσι αναγκαζόμαστε και λυπάμαι που το λέω να μην πάρουμε και άλλα παιδιά κάτι που θα το θέλαμε».

 

Ο Παναγιώτης Κιοσές μας μίλησε και για το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με τις άδειες λειτουργίας στα κλειστά γυμναστήρια λέγοντας πως αναγκάστηκε να υπογράψει αυτός σαν πρόεδρος της ομάδας ότι το Κλειστό των Λυκείων είναι εντάξει στις τεχνικές προδιαγραφές γιατί αλλιώς η ομάδα δεν θα μπορούσε να παίξει στην Πτολεμαΐδα και θα έπρεπε να ψάχνει έδρα σε άλλες πόλεις με ότι θα συνεπαγόταν αυτό.

Όσο αφορά το αγωνιστικό ο πρόεδρος του Αρίωνα μας είπε ότι στο ανδρικό τμήμα υπάρχουν ορισμένοι έμπειροι παίκτες και μαζί με «μικρότερους» παίκτες και προπονητή τον Πέτρο Μουρουζίδη θα προσπαθήσει να κάνει μια αξιοπρεπή πορεία με προπονητή τον Πέτρο Μουρουζίδη ενώ στο εφηβικό και παιδικό τμήμα που ουσιαστικά είναι ένα, προπονητής είναι ο Κώστας Κυρατζής και μάλιστα μας είπε ότι το παιδικό τμήμα φέτος μπορεί να «κοιτάξει ψηλά».

 

Μας τόνισε ότι σαν σύλλογος ποτέ δεν κλείνει τη πόρτα σε παιδιά που θέλουν να «πετάξουν» σε άλλες ομάδες πιο ψηλά και μάλιστα υπάρχουν και πολλά παιδιά που έφυγαν που είναι στα τμήματα υποδομής είχαν φιλοδοξίες και πήραν μεταγραφή σε ομάδες μεγαλύτερων κατηγοριών.

«Δική μας θέληση είναι το καλό το παιδιών δεν μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό από αυτό. Εμείς δεν θέλουμε τη δική μας προβολή. Η λέξη παράγοντας λόγω κάποιων άλλων καταστάσεων είναι πολύ παρεξηγημένη αν και είναι πολύ σημαντική. Αλλά όταν  κάποιος ασχολείται με το παραγοντισμό και προσφέρει, προσφέρει και στη κοινωνία και όχι μόνο στην ομάδα που είναι. Όταν εγώ βοηθάω μια ομάδα βοηθάω τα παιδιά να εξελιχθούν και όχι τον εαυτό μου. Προσπαθούμε να φτιάξουμε σωστούς ανθρώπους πάνω από όλα αφού σίγουρα δεν θα μπορούν να παίξουν όλοι μπάσκετ αλλά αύριο θα γίνουν φίλαθλοι και ο αθλητισμός θα του δώσει το σωστό στίγμα» μας είπε ο Παναγιώτης Κιοσές.

 

Στη συζήτηση μας αναφερθήκαμε και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ένωση με την έλλειψη διαιτητών κάτι που είναι γενικότερο φαινόμενο και που οδηγεί τις ομάδες να μην ξέρουν πότε θα παίξουν και να κάνουν το προγραμματισμό τους ενώ τέλος αναφερθήκαμε και σε μια δέσμευση του νέου προέδρου της ΕΟΚ ο οποίος την έκανε πράξη και έχει να κάνει με την πληρωμή από την ομοσπονδία όλων των εξόδων στα τμήματα υποδομής κάτι που δίνει μια τεράστια ανάσα στα σωματεία και οδήγησε να γίνονται πρωταθλήματα στα Under 13 (Γαλανόλευκα Αστέρια) και Under 11 και τα οποία μπήκαν στο καλεντάρι των διοργανώσεων και τα παιδιά από αυτή την ηλικία παίρνουν τη μυρωδιά των αποδυτηρίων, των ταξιδιών της ομάδας και υγιούς ανταγωνισμού, κάτι που δεν γινόταν τα προηγούμενα χρόνια και για αυτό υπάρχει αυτό το μεγάλο χάσμα και ότι αυτά που έγιναν από την ομοσπονδία τα τελευταία χρόνια είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.