Δήμοι σε όλη την Ελλάδα, φαίνεται πως, αντιμετωπίζουν θέμα με τις εκπτώσεις Συμβούλων. 

Δεν είναι και λίγοι, τελικά, οι εκλεγμένοι Δημοτικοί Σύμβουλοι αλλά και οι Σύμβουλοι που εξελέγησαν σε Τοπικά Συμβούλια διαφόρων Δήμων σ’ όλη τη χώρα οι οποίοι δεν θα μπορέσουν να ορκιστούν και να συμμετάσχουν στα νέα Δημοτικά Συμβούλια λόγω χρεών.

Υπάρχουν διάφορα δημοσιεύματα που αναφέρουν πως ανάλογο πρόβλημα υπάρχει σε διάφορους Δήμους ανά την Ελλάδα.

***

Να θυμίσουμε πως όλοι όσοι έχουν εκπέσει ή πρόκειται να εκπέσουν, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 11, περί «Ασυμβίβαστου λόγω οφειλών», του Νόμου 4804/2021, σχετικά με την εκλογή δημοτικών και περιφερειακών αρχών, σύμφωνα με το οποίο  εφόσον κάποιος χρωστά στο Δήμο όπου έχει εκλεγεί, ή σε Δημοτική Επιχείρηση του, ένα πόσο άνω των τριακοσίων (300) ευρώ και δεν έχει φροντίσει να το ρυθμίσει μέσα σε δέκα μέρες από την ανακήρυξη του, τότε χάνει, ουσιαστικά, την εκλογή του.

Πάντως τις τελευταίες ώρες υπήρξαν, επίσης, και κάποια δημοσιεύματα που ανέφεραν πως λόγω της έκτασης του το θέμα ίσως απασχολήσει και την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (Κ.Ε.Δ.Ε.), χωρίς να διευκρινίζεται τι ακριβώς θα μπορούσε να κάνει στην περίπτωση αυτή το συλλογικό όργανο των Δήμων.

 

Κι αν δεν επαρκούν οι αναπληρωματικοί;

Το πρόβλημα με τους εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους που εκπίπτουν του αξιώματος τους λόγω χρεών προς το Δήμο τους λύνεται με το να πάρουν τη θέση τους ορισμένοι απ’ όσους δεν κατάφεραν να εκλεγούν, οι αμέσως επόμενοι σύμφωνα με τη σειρά εκλογής, οι αναπληρωματικοί.

Ως εδώ όλα καλά.

Τι γίνεται όμως αν οι έχοντες κώλυμα συνολικά είναι πολλοί περισσότεροι και από τους αναπληρωματικούς και ξεμείνει κάποιος Δήμος από Συμβούλους;

***

Ακραία, πολύ ακραία προφανώς, μια τέτοια περίπτωση αλλά ποιος θα μπορούσε να την αποκλείσει;

Μεταγραφές από άλλο, γειτονικό Δήμο, για να καλυφθούν τα… κενά μάλλον δεν προβλέπονται.

Αν και θα είχε ένα κάποιο ενδιαφέρον κάτι τέτοιο…

 

 

Όταν η ζωή χάνει την αξία της…

Ένας νέος άνθρωπος μόλις 31 χρονών δίνει, κυριολεκτικά, μάχη για τη ζωή του.

Ένας αστυνομικός που δέχτηκε μια ναυτική φωτοβολίδα που πέταξαν προχθές χούλιγκαν έξω από το κλειστό γυμναστήριο «Μελίνα Μερκούρη» στου Ρέντη, η οποία καρφώθηκε στον αριστερό μηρό του και συνέχισε να καίει μέσα στο σώμα του προκαλώντας του ευρύτατο και εξαιρετικά βαρύ τραυματισμό.

Οι γιατροί που τον ανέλαβαν πέτυχαν ένα πραγματικό θαύμα κρατώντας τον στη ζωή, καθώς έφτασε με μηδενική, σχεδόν, πίεση στο νοσοκομείο και εξακολουθούν να παλεύουν για να μπορέσει να ανακάμψει.

Οι ευχές όλων μας είναι να τα καταφέρει και να επιστρέψει ξανά υγιής στους δικούς του.

***

Ένας νέος άνθρωπος μόλις 31 χρονών βρέθηκε να δίνει μάχη για τη ζωή του επειδή φτάσαμε στο σημείο η ζωή να μην έχει την παραμικρή αξία για εκείνους που φορώντας ένα σήμα οποιασδήποτε αθλητικής ομάδας επιτίθενται καθοδηγούμενοι από το φανατισμό και την πώρωση τους χωρίς να λογαριάζουν ποιον, πώς και πόσο μπορεί να τον βλάψουν.

Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που ο 19χρονος Άλκης Καμπανός άφησε την τελευταία του πνοή σ’ ένα κρύο πεζοδρόμιο, όπως συνέβη λίγο αργότερα και με τον 29χρονο Μιχάλη Κατσούρη.

Ο αποτροπιασμός, η θλίψη, η οδύνη και το ότι «δεν θα επιτρέψουμε ξανά να συμβεί κάτι ανάλογο» αποδείχτηκαν και πάλι λόγια του αέρα και υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.

***

Το ότι οι συγκεκριμένοι χούλιγκαν έδρασαν έξω από ένα γήπεδο όπου παιζόταν ένας αγώνας βόλεϊ, ο οποίος διακόπηκε, τελικά, δεν σημαίνει κάτι.

Δυστυχώς, η δράση των χούλιγκαν δεν περιορίζεται μόνο σε αθλητικούς χώρους ή μόνο σε συγκεκριμένα αθλήματα.

Δρουν παντού και είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να σπείρουν ακόμα και το θάνατο, όπως αποδεικνύουν τα ίδια τα γεγονότα.

***

Τις τελευταίες ώρες πολλοί λένε και γράφουν πως πρέπει να μπει λουκέτο στις αθλητικές διοργανώσεις μέχρι να γίνει η απαραίτητη κάθαρση.

Αν αυτός είναι ο ένας και μοναδικός τρόπος, ας γίνει.

Αλλά, κατά τη γνώμη μας, το θέμα είναι να υπάρξει η απαραίτητη και ειλικρινής βούληση εκείνων που πρέπει και μπορούν να βάλουν ένα τέρμα σ’ αυτά τα φαινόμενα, και χωρίς απαραίτητα να μπει λουκέτο.

Αν υπάρξει η βούληση, ξέρουν ποιους πρέπει να σταματήσουν και αν δεν γνωρίζουν τον τρόπο σίγουρα θα μπορέσουν να τον βρουν.

Αν δεν το κάνουν και πάλι, η ευχή όλων μας ο άτυχος αστυνομικός να είναι ο τελευταίος που ζει μια τέτοια περιπέτεια, που και πάλι του ευχόμαστε να την ξεπεράσει με επιτυχία και να επιστρέψει απόλυτα υγιής, θα μοιάζει υποκριτική και κενή περιεχομένου και θα είναι μια ευχή που απλώς την επαναλαμβάνουμε σε κάθε τέτοια περίπτωση.