Κομματικά όργανα που κάνουν και για… αντιβίωση!
Μπορούν τα όργανα ενός κόμματος να παίξουν ακόμα και το ρόλο της… αντιβίωσης;
Απ’ ό,τι φαίνεται, ναι.
Δεν το λέμε εμείς αλλά το είπε η βουλευτής Πέλλας του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία και Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας κ. Θεοδώρα Τζάκρη σε συνέντευξη που παραχώρησε σε ενημερωτική εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού OPEN.
***
«Τα όργανα στον ΣΥΡΙΖΑ συνεδριάζουν μέρα παρά μέρα, τρεις φορές την ημέρα κάθε 8 ώρες, δεν το έχω δει πουθενά αλλού σε κανένα άλλο κόμμα. Σαν αντιβίωση… Συνεδριάζουν τα όργανα πάρα πολύ συχνά και καλά κάνουν, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ δημοκρατικό κόμμα.»*
Η τοποθέτηση αυτή της κ. Τζάκρη δεν εκπλήσσει καθώς είναι γνωστό πως δεν αποφεύγει να πει τα πράγματα με έναν δικό της τρόπο, ακόμα και αν αυτό δεν αρέσει σε όλους.
***
Το θέμα όμως είναι πως παρά τις συνεχείς συνεδριάσεις των οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ… γιατρειά προς το παρόν δεν φαίνεται να υπάρχει, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι… εξετάσεις (σ. σ. οι μετρήσεις της κοινής γνώμης).
Γι’ αυτό, μήπως θα έπρεπε ν’ αλλάξει η… δραστική ουσία που χρησιμοποιείται ως… αντιβίωση;
***
*Για να είμαστε ακριβείς, τη φράση «ως αντιβίωση» την είπε αρχικά ένας από τους δημοσιογράφους της εκπομπής και απλώς η κ. Τζάκρη την επανέλαβε.
Περί υπονομευτών και άλλων δαιμονίων!
Μια πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση έκανε προχθές το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παύλος Μασμανίδης στην εκπομπή «Ζουν ανάμεσα μας» του Αντώνη Πουγαρίδη στο ραδιόφωνο του true story FM 102.8 σχετικά με το τι συμβαίνει στο εσωτερικό του κόμματος και σε τοπικό επίπεδο.
«…αντιμετωπίζουμε υπονομεύσεις και παγιωμένες καταστάσεις, με ανθρώπους που προσπαθούν να ελέγξουν το κόμμα και να δράσουν κάτω από το τραπέζι..»
***
Ο κ. Μασμανίδης δεν αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα πρόσωπα αλλά και μόνο η τοποθέτηση του αυτή, την οποία εμείς δεν έχουμε κάποιο στοιχείο ή λόγο για να την αμφισβητήσουμε, λέει πολλά και δείχνει πόσο δύσκολο είναι το τοπίο μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ.
Το ότι συμβαίνουν αυτά σε όλα τα κόμματα, όπως επεσήμανε και ο ίδιος, δεν χωρά καμιά αμφιβολία ή αμφισβήτηση.
Ωστόσο, εκείνο που μετρά σε κάθε περίπτωση είναι σε τι βαθμό συμβαίνουν αυτά και αν εξ αιτίας τους πλήττεται σοβαρά το ίδιο το κόμμα, όποιο κι αν είναι αυτό.
Και μέχρι στιγμής στο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως οι όποιες υπονομεύσεις και οι εσωτερικές διαμάχες του κοστίζουν πολύ ακριβά.
Ο προβληματισμός για τις επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ
αλλά και του κ. Ανδρουλάκη.
Έντονο και απόλυτα δικαιολογημένο προβληματισμό έχουν προκαλέσει σε πολλά τοπικά στελέχη και μέλη του ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής οι τελευταίες μετρήσεις της κοινής γνώμης.
Κατ’ αρχήν προβληματισμό για το ποσοστό του κόμματος που η άνοδος του φαίνεται να γίνεται με το σταγονόμετρο και η διαφορά με τον τρίτο ΣΥΡΙΖΑ να κινείται στα όρια του στατιστικού λάθους.
Κι όλα αυτά την ώρα που η κυβέρνηση έχει πολλά ανοιχτά και δύσκολα μέτωπα, τα οποία λογικά της προκαλούν και την ανάλογη φθορά.
Μια φθορά όμως από την οποία δεν φαίνεται να επωφελείται το ΠΑΣΟΚ όσο θα ήθελε.
***
Μεγαλύτερο όμως προβληματισμό προκαλεί η δημοφιλία που καταγράφει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος στην τελευταία μέτρηση της ΜRΒ στο ερώτημα «Ποιον θεωρείτε καταλληλότερο για Πρωθυπουργό» έρχεται τέταρτος!
Τέταρτος πίσω από τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κ. Στέφανο Κασσελάκη (7,7%) και τον Πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης κ. Κυριάκο Βελόπουλο (7,4%) με τον κ. Ανδρουλάκη να παίρνει μόλις και μετά βίας 7,2%!
Μικρή βέβαια η διαφορά μεταξύ των τριών, αλλά διαφορά.
***
Το ποσοστό του εκτός από απογοητευτικό μοιάζει και απαγορευτικό για έναν πολιτικό αρχηγό που θα ήθελε κάποτε να γίνει και Πρωθυπουργός.
Βέβαια στην πολιτική ισχύει το «ποτέ μην πεις ποτέ» αλλά η σημερινή εικόνα τόσο σε ό,τι αφορά το ποσοστό που συγκεντρώνει το ΠΑΣΟΚ όσο και αυτό που παίρνει ο κ. Ανδρουλάκης δικαιολογούν απόλυτα τον όποιο προβληματισμό.
***
Φυσικά υπάρχουν και οι αισιόδοξοι που εκτιμούν πως οι κάλπες των ευρωεκλογών θα αναδείξουν μια διαφορετική και οπωσδήποτε καλύτερη εικόνα και θα επιβεβαιώσουν πως όντως το κόμμα έχει ξεπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αν όχι, αυτό πιθανότατα θα σημάνει πως το ΠΑΣΟΚ θα μπει και εκείνο ξανά σε μια νέα περίοδο εσωστρέφειας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
