Έχει καταντήσει εξοργιστικό. Η ίδια κοροϊδία, το ίδιο παραμύθι, οι ίδιες εξαγγελίες, ξανά και ξανά, λες και μας έχουν για ηλίθιους. Αυτή τη φορά, μας πέταξαν το κόκκαλο των 1.000 θέσεων εργασίας για έναν χρόνο – ΜΟΝΟ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ. Δηλαδή, θα «δουλέψουμε» για 12 μήνες, θα πουν ότι «η ανεργία μειώθηκε» και μετά ξανά στο ταμείο ανεργίας.

Αυτό που συμβαίνει στη Δυτική Μακεδονία είναι εγκληματικό. Οι πόλεις αδειάζουν, οι νέοι δεν έχουν λόγο να μείνουν, η αγορά έχει διαλυθεί, και οι μόνες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται είναι είτε με ημερομηνία λήξης είτε για τους “εκλεκτούς”.

Οι δουλειές δίνονται σε κολλητούς, συγγενείς, κουμπάρους. Αν δεν ανήκεις σε κλίκα, κάτσε σπίτι σου.

Οι νέοι δεν έχουν καμία προοπτική. Αν δεν έχεις «γνωστό», είσαι χαμένος από χέρι.

Η περιοχή βυθίζεται, αλλά οι τοπικοί παράγοντες χαμογελάνε στις κάμερες. Γιατί αυτοί τα έχουν εξασφαλισμένα.

Η απολιγνιτοποίηση μας διέλυσε και τώρα μας πετάνε ξεροκόμματα. Σα να λένε: «Πάρτε ένα πρόγραμμα και μη μιλάτε».

Και το πιο τραγικό; Την επόμενη φορά που θα κάνουν πάλι μια τέτοια εξαγγελία, θα υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που θα τους πιστέψουν.

Δεν πάει άλλο. Η Δυτική Μακεδονία δεν χρειάζεται ελεημοσύνη. Δεν θέλουμε προγράμματα-ασπιρίνες για να κάνουν οι υπουργοί επικοινωνιακά παιχνίδια. Θέλουμε δουλειές με προοπτική, πραγματικές επενδύσεις, και ένα μέλλον που δεν θα μας αναγκάζει να φεύγουμε.

Γιατί, αλήθεια, τι μένει πλέον εδώ;

Η γερασμένη πόλη, οι κλειστές επιχειρήσεις και οι ίδιοι και οι ίδιοι άνθρωποι να κάνουν «κουμάντο».