Το μήνυμα της Κυριακής ήταν ηχηρό…

Μια ήττα προδιαγεγραμμένη…

Μια ευκαιρία που έψαχνε ο πολίτης της Κοζάνης και του δόθηκε απλόχερα στο πιάτο.

Η ευκαιρία να «τιμωρήσει» με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο την παράταξη η οποία διαχειρίστηκε τις τύχες του Δήμου από το 1991, με το μικρό διάλλειμα του 2014-2019.

Όσο και αν άλλαξε αυτή η παράταξη, στη συνείδηση των πολιτών παραμένει η ίδια.

Η παράταξη και οι άνθρωποι που άλλαξαν την Κοζάνη. Η παράταξη των μεγάλων αυτοδιοικητικών επιλογών, των μεγάλων λαθών, των παραλείψεων, όλων αυτών τα οποία θα κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος.

Την Κυριακή η «ΕΝΟΤΗΤΑ» έκλεισε τον κύκλο της. Ένας από τους πιο επιδραστικούς αυτοδιοικητικούς της περιοχής, δεν θα είναι πλέον σε θέση ευθύνης.

Η ήττα της Κυριακής έχει πολλές παραμέτρους.

Έχει να κάνει σαφώς με τα 33 χρόνια παρουσίας της παράταξης στα κοινά.

Ακουμπάει προσωπικά σε ανθρώπους που ο κόσμος μπορεί να ψήφισε αλλά ταυτόχρονα «κουράστηκε» να τους βλέπει στο προσκήνιο.

Χρεώνεται σε μεγάλο βαθμό στον επικεφαλής, Λάζαρο Μαλούτα, ο οποίος ήταν ο κύριος υπεύθυνος για πράγματα τα οποία συνέβησαν και άλλα που δεν έγιναν ποτέ.

Η παράταξη σε αυτή την τετραετία άρχισε να φυλλοροεί εκ των έσω…

Επέλεξε συνεργασίες με ετερόκλητα σχήματα τα οποία δημιούργησαν τριγμούς στο εσωτερικό και προβληματισμό στο μεγάλο κοινό.

Ο Λάζαρος Μαλούτας έχανε τον αμιγώς πολιτικό του χώρο, προσπαθώντας να κερδίσει τον πολιτικά ηγεμονικό χώρο της κεντροδεξιάς, χωρίς όμως να καταφέρει αυτό να το αποτυπώσει στο ψηφοδέλτιό του και κατ΄ επέκταση στην κάλπη.

Και φυσικά τιμωρήθηκαν οι επιλογές της τετραετίας.

Για το Δήμαρχο Κοζάνης προείχαν τα μεγάλα, τα οραματικά, τα μελλοντικά. Αυτά που δεν μπορεί να αντιληφθεί η μάζα, καθώς δεν έχουν άμεσο αντίκτυπο στην κοινωνία και τον πολίτη.

Είχα επιμείνει άπειρες φορές και σε σχόλιά μου, αλλά και σε ερωτήσεις στον Δήμαρχο αν θεωρεί πως ασχολήθηκε με τα «μεγάλα»(δίκαιη μετάβαση, πράσινος και ψηφιακός μετασχηματισμός, ΣΔΙΤ κλπ), αφήνοντας πίσω τα «μικρά»(καθημερινότητα).

Δεν αποδεχόταν ποτέ αυτήν την προσέγγιση, θεωρώντας πως η πόλη δεν έπρεπε να μείνει πίσω στις εξελίξεις που τρέχουν.

Σύμφωνοι, αλλά ο κόσμος στην κάλπη «τρέχει» με άλλα κριτήρια.

Ο κόσμος στην κάλπη πηγαίνει με τη σκέψη του κλειστού κολυμβητηρίου, με την εικόνα των αδέσποτων, με την μεροληπτική διαχείριση στις τοπικές κοινότητες, με τη «λευκή νύχτα» και τις συναυλίες, με τα προβλήματα στο ΔΑΚ.

Όλα τα παραπάνω έχουν συγκεκριμένες και ρεαλιστικές απαντήσεις, αλλά σε ποιον να τα πεις όταν δεν δίνονται «φανερές» λύσεις.

Σε αυτό το «θολό» τοπίο όρμησαν οι διεκδικητές της δημοτικής αρχής.

Πόνταραν σε απολιτίκ μηνύματα, με κανένα αυτοδιοικητικό πρόσημο και ακούμπησαν στο θυμικό του κόσμου κάνοντας λόγο για «αλλαγή».

Μια αλλαγή αόριστη, χωρίς περιεχόμενο, χωρίς όραμα, χωρίς σχέδιο για την επόμενη ημέρα.

Απλά αλλαγή, μακριά από «τα ίδια και τα ίδια».

Είναι τόσο ετερόκλητο το σχήμα που κέρδισε τις εκλογές, τόσο ανομοιογενές, τόσο άγνωστο στην κοινωνία του Δήμου Κοζάνης που λες ότι ο Μαλούτας θα έχανε από τον καθένα.

Έτσι ήταν, έτσι έλεγε το μεγάλο κομμάτι των πολιτών.

Η προσπάθεια να κλειδώσει το πράγμα από την πρώτη Κυριακή, ήταν φανερό πως έκρυβε την αλήθεια που ερχόταν να κατασπαράξει την «ΕΝΟΤΗΤΑ».

Ο Μαλούτας δεν έπεισε το κομμάτι που θα κλείδωνε το 43%.

Ο Λάζος φεύγει, η «ΕΝΟΤΗΤΑ» τελειώνει, εσείς να δούμε τώρα…