Αίσθηση έχει προκαλέσει, η δημόσια επικριτική τοποθέτηση στο προφίλ του στο facebook, του Νίκου Βουνοτρυπίδη από την ομάδα ΕΟΡΔΑΙΑ SOS που μάχεται έναντι των Αιολικών στο Βέρμιο, εναντίον του Δημάρχου Εορδαίας Παναγιώτη Πλακεντά. Με την τοποθέτηση του αυτή, ο Ν. Βουνοτρυπίδης αναρωτιέται για τους λόγους, για τους οποίους ατόνησε το ενδιαφέρον της Δημοτικής Αρχής απέναντι στα Αιολικά, και γιατί δεν έγιναν οι κινητοποιήσεις που είχαν από κοινού προαποφασιστεί.
Αναλυτικά το κείμενο του Ν. Βουνοτρυπίδη:
“Πριν από 2 χρόνια, η εκδήλωση που διοργάνωσε η Ομάδα μας, ΕΟΡΔΑΙΑ SOS, μια πετυχημένη εκδήλωση στις παρυφές του Βερμίου, με συμμετοχή της Ομάδας SOS Βέρμιο, φορέων , συλλόγων , Σωματείων.
Υπήρξαν πολλές και ελπιδοφόρες τοποθετήσεις από τους εκπροσώπους, θα σταθώ όμως στο χαιρετισμό του Δήμαρχου Παναγιώτη Πλακεντά.
Ο χαιρετισμός του μας βρήκε απόλυτα σύμφωνους, ελπίδα για όλους μας η στάση του Δήμου, οι προσφυγές που προηγήθηκαν, η καθημερινή τριβή για το φλέγον θέμα της περιοχής μας.
Πέρασαν δύο χρόνια από τότε, για κάποιον ανεξήγητο λόγο το ενδιαφέρον για το θέμα ατόνησε, σίγησε . Τι έγινε; Για ποιο λόγο;
Που είναι αυτά που λέγαμε Δήμαρχε;
Εκείνα τα ορειβατικά παπούτσια τα αγόρασες ή δεν βρήκες το νούμερό σου; Θα ανεβαίναμε στο βουνό και θα τους σταματούσαμε λέγαμε, μπροστά στα μηχανήματα θα μπαίναμε λέγαμε..
Εδώ και ένα χρόνο όμως απόλυτη απραξία, σταματήσαμε και μεις να σας ενοχλούμε, καταλάβαμε ότι μάλλον σας κουράζαμε με την παρουσία μας και εν τω μεταξύ στο βουνό γίνεται χαλασμός, το μακελεύουν καθημερινά, ισοπεδώνουν κορυφές, ανοίγουν βάσεις με φουρνέλα, καταστρέφουν τα πάντα στο διάβα τους.
Εκείνες λοιπόν οι κινητοποιήσεις θα γίνουν ποτέ; Στην Πιλαλίστρα έχουν ήδη ξεκινήσει τις εγκαταστάσεις, το ΚΥΤ ΒΕΡΜΙΟΥ είναι σχεδόν τελειωμένο, το έγκλημα ολοκληρώνεται, δεν ξέρω γιατί ΄΄ξεφούσκωσε΄΄ το ενδιαφέρον, εύχομαι να αναζωπυρωθεί εκείνη η προθυμία, εύχομαι έστω και την τελευταία στιγμή να ξυπνήσουμε και να κάνουμε αυτό που πρέπει, να σώσουμε ότι μπορούμε…
Μεγάλες οι ευθύνες των κατοίκων Δήμαρχε απέναντι στην πόλη που ζούμε, ακόμα μεγαλύτερες όμως οι δικές σου, εδώ θα ζήσουμε τα χρόνια που μας υπολείπονται, τα πεπραγμένα μας θα τα βρούμε μπροστά μας.”
