Βλέπω τα τελευταία 24ωρα να αναπτύσσεται στα social media αλλά και σε πολλές συζητήσεις πολιτών, μια κουβέντα για τη μη παρουσία Βουλευτή της Δυτικής Μακεδονίας στο νέο κυβερνητικό σχήμα.

Λέξεις και φράσεις όπως «απαξίωση», «δεν μας βλέπουν εδώ πάνω», «αδιαφορία» κλπ κατακλύζουν το δημόσιο διάλογο, ενώ ακόμα και στα ΜΜΕ υπάρχει μια «ανησυχία» για το γεγονός ότι το κοστούμι ή το ταγέρ έμειναν στην ντουλάπα, την οποία δεν μπορώ να εξηγήσω ακριβώς.

Πρόβλημα δεν είναι η μη εκπροσώπηση της Δυτικής Μακεδονίας στην κυβέρνηση. Αν δεν πρέπει, αν δεν υπάρχει η δυνατότητα, η κατάλληλη επιλογή, αν δεν προκύπτουν δεδομένα, καλώς κάνει ο εκάστοτε Πρωθυπουργός και δεν επιλέγει από τους “διαθέσιμους”.

Η περιοχή δεν χρειάζεται τοπικό “κυβερνητικό Αγά”, πολιτικές που δίνουν λύσεις και προοπτική αναζητά.

Δε ξέρω λοιπόν αν πρέπει να ανησυχούμε που δεν έχουμε εκπροσώπηση στην κυβέρνηση, ή αν θα πρέπει να ελέγξουμε το κατά πόσο η φωνή μας ακούγεται εντός αυτής από τους τοπικούς μας εκπροσώπους.

Οι πέντε «διαθέσιμοι» δεν είναι απαραίτητο να κάτσουν σε μια κυβερνητική καρέκλα, αναλαμβάνοντας κατά πάσα πιθανότητα μια θέση υφυπουργού χωρίς συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο, για να μπορέσουν να προωθήσουν τα συμφέροντά μας.

Πιο σημαντικό είναι να είναι κάθε μέρα μέσα στα Υπουργεία των υπόλοιπων, με συγκεκριμένες θέσεις, προτάσεις και διεκδίκηση όσων ανήκουν στην περιοχή, παρά να περιμένουν να γίνουν υφυπουργοί για να βολέψουν 5-6 μετακλητούς ακόμα, να κανονίσουν ποιοι δικοί τους θα πάνε σε καμιά διοίκηση δημόσιου οργανισμού, να πιάνουν θέση να κόψουν καμιά πίτα ή να τους δώσουμε να καταθέσουν το στεφάνι στην παρέλαση.

Είναι προτιμότερο αντί να περιμένουν να χτυπήσει το τηλέφωνο από το Μαξίμου, να σπάσουν αυτοί τα τηλέφωνα, κάνοντας πράξη τη διεκδίκηση της εφαρμογής Ρήτρας Μετάβασης για τη Δυτική Μακεδονία, σε όλα τα Υπουργεία και όχι κατά περίσταση όποτε και αν.

Θα προσφέρουν μεγαλύτερες υπηρεσίες στον τόπο, αν καταφέρουν να αλλάξουν αντίληψη στους ομοϊδεάτες τους Υπουργούς για το τι συμβαίνει στη Δυτική Μακεδονία τα τελευταία χρόνια, παρά να κάθονται σιωπηροί στα έδρανα της Βουλής μήπως και ο Πρωθυπουργός τους «παίξει» στον επόμενο ανασχηματισμό.

Και ας αναλογιστούν οι ίδιοι, πρωτίστως, γιατί δεν μπορούν να είναι η «κατάλληλη επιλογή», αλλά και εμείς οι υπόλοιποι γιατί δεν κάνουμε «διαθέσιμους» αυτούς που θα έχουν τα εχέγγυα και τις δυνατότητες να αποτελούν επιλογή.

Δυτική Μακεδονία, μην κλαις για τις καρέκλες που δεν γέμισαν από τους «δικούς» σου…

Κάνε το θυμό και την αγανάκτησή σου κύμα απαιτήσεων, για όσα οφείλουν να διεκδικήσουν αυτοί που εσύ επέλεξες να σε εκπροσωπούν…