Σήμερα, Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, συμπληρώνονται δύο χρόνια ακριβώς από τη φρικτή τραγωδία ή το έγκλημα των Τεμπών.

Όποιο χαρακτηρισμό κι αν χρησιμοποιήσουμε εμείς η ουσία δεν αλλάζει.

Πενήντα επτά συνάνθρωποι μας, πάρα πολλά νέα παιδιά ανάμεσα τους, δεν θα φτάσουν ποτέ στον προορισμό τους και όσα χρόνια κι αν περάσουν το τραγικό τους τέλος θα παραμένει μια ανοιχτή πληγή πρώτα για τους δικούς τους ανθρώπους και έπειτα για το σύνολο της κοινωνίας μας.

***

Σήμερα, σε εκατοντάδες πλατείες σε όλη την Ελλάδα θα συγκεντρωθούμε όλοι μαζί, με βασικό μας αίτημα την απονομή Δικαιοσύνης με την απόδοση και τον καταλογισμό των ευθυνών σε όσους πρέπει, αλλά και τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων έτσι ώστε να μην ξανασυμβεί ποτέ κάτι ανάλογο.

Οι εκτιμήσεις λένε πως αυτό που θα συμβεί σήμερα στις 11 το πρωί σε ό,τι αφορά το βαθμό της συμμετοχής του κόσμου, αν δεν είναι κάτι το μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα, ίσως είναι κάτι σπάνιο.

Το αν θα επιβεβαιωθούν, θα το μάθουμε σε λίγες ώρες.

***

Η διάθεση τόσων πολλών να συμμετάσχουν στις συγκεντρώσεις βγαίνοντας στις πλατείες και στους δρόμους μπορεί να πει κανείς ότι δείχνει πως ο κόμπος έφτασε στο χτένι.

Ως κοινωνία, πολλές φορές μέχρι σήμερα έχουμε συγχωρήσει και προσπεράσει πολύ εύκολα λάθη, παραλείψεις, αστοχίες, αδυναμίες και χρόνιες παθογένειες, εξ αιτίας των οποίων σε πολλούς τομείς δεν υπάρχει η εικόνα που πρέπει και αξίζει σ’ ένα σύγχρονο κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 2025.

***

Οι όποιες δικαιολογίες για την υστέρηση που υπάρχει σε μια σειρά σημαντικά θέματα έχουν πια στερέψει, μαζί με την υπομονή μας.

Κρύψαμε πολλά προβλήματα κάτω απ’ το χαλί και δεν μπορούμε πλέον να υποκρινόμαστε πως δεν τα βλέπουμε παρόλο που σκοντάφτουμε συνέχεια πάνω τους.

***

Χθες, δόθηκε στη δημοσιότητα το πόρισμα του  Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών (ΕΟΔΑΣΑΑΜ) για το δυστύχημα των Τεμπών.

Προφανώς, οι περισσότεροι έχετε διαβάσει τι περίπου λέει.

Πάντως, όποιος έριχνε μόνο μια ματιά στους τίτλους που χρησιμοποίησαν στα ρεπορτάζ τους οι διάφορες ενημερωτικές ιστοσελίδες παρουσιάζοντας το πόρισμα αυτό, θα διαπίστωνε, για μια ακόμα φορά, πως όλοι μπορεί να κοιτάζουμε την ίδια εικόνα, αλλά τελικά ο καθένας τη βλέπει, ή την αντιλαμβάνεται, με το δικό του τρόπο.

Αυτό δεν είναι κακό, αρκεί να καταφέρουμε να συμφωνήσουμε σε κάποια, έστω και ελάχιστα, βασικά σημεία, προκειμένου να μπορέσουμε κάποια στιγμή να πάρουμε αποφάσεις που θα δώσουν απαντήσεις σε καίρια και σημαντικά ερωτήματα και θα μας οδηγήσουν σε λύσεις που θα μας πάνε μπροστά και δεν θα μας κρατήσουν κολλημένους εκεί που βρισκόμασταν και πριν, επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη ή παραμένοντας έρμαια των αδυναμιών μας.

***

Αν το πετύχουμε, που δεν είναι ούτε εύκολο ούτε αυτονόητο, ίσως είναι ένας, ελάχιστος, φόρος τιμής σ’ όλες αυτές τις ψυχές που τόσο άδικα χάθηκαν στα Τέμπη.

Γι’ αυτό, αξίζει τουλάχιστον να το προσπαθήσουμε…