Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος (Αθήνα, 27 Απριλίου 1935 – Πειραιάς, 24 Ιανουαρίου 2012) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός κινηματογράφου. Έχει τιμηθεί με βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό για την προσφορά του στον κινηματογράφο, με σπουδαιότερο της καλύτερης ταινίας με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1998 για την ταινία «Μία αιωνιότητα και μία μέρα». Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες όλων των εποχών. Η προτομή του κοσμεί το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ενώ το όνομα «Θεόδωρος Αγγελόπουλος» φέρει οδός της Θεσσαλονίκης, το 2ο Λύκειο Αθηνών – όπου είχε φοιτήσει ο ίδιος – καθώς και η κινηματογραφική αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Φλώρινας.
Σαν χθες, 27 Απριλίου, πριν από 90 ακριβώς χρόνια γεννήθηκε ο σπουδαίος Έλληνας σκηνοθέτης. Το Florina Discovery τιμάει αυτή την ημέρα, κάνοντας ένα αφιέρωμα με σκηνές από ταινίες του, που γυρίστηκαν στη Φλώρινα, η οποία υπήρξε η «μούσα» του Αγγελόπουλου. Παρακολουθείστε ένα ωριαίο αφιέρωμα, το οποίο κυλάει από μόνο του σαν ενιαία κινηματογραφική ταινία, με πλάνα από γνώριμα μέρη της Φλώρινας του παρελθόντος και όχι μόνο. Η μικρή μας πόλη, υπήρξε το επίκεντρο των περισσότερων ταινιών του Θόδωρου Αγγελόπουλου, οι οποίες έτυχαν παγκόσμιας αναγνώρισης.
Ο Εμίρ Κουστουρίτσα έπλεξε το εγκώμιο του Αγγελόπουλου, αφού τον χαρακτήρισε ως «μεγάλη μορφή του ευρωπαϊκού κινηματογράφου», ενώ παραδέχτηκε ότι οι ταινίες του αποτέλεσαν επιρροή για τον ίδιο. Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν είχε σχολιάσει επιγραμματικά τον Μελισσοκόμο με τα καλύτερα λόγια: «Είδα τον ‘Μελισσοκόμο’ που άλλοτε θεωρούσα μια καλή ταινία. Τώρα, αντιλαμβάνομαι πως είναι ένα αριστούργημα. Είναι μια εμπειρία απίστευτα συγκλονιστική». Ο Βιμ Βέντερς είχε μιλήσει για το Βλέμμα του Οδυσσέα με εξαιρετικά λόγια: «Έφυγα από τις Κάννες μαγεμένος με το Βλέμμα του Οδυσσέα. Ακόμα κι εδώ στο Τόκιο που βρίσκομαι τώρα με ακολουθεί η μαγεία. Πιστεύω ότι είναι μια ταινία που θα μείνει στην ιστορία του σινεμά». Ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ είχε εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα από το «Τοπίο στην ομίχλη». Συγκεκριμένα ανέφερε: «Πριν δω την ταινία του Αγγελόπουλου, εγώ, που έχω μεγαλώσει χωρίς πατέρα, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα τον ανακάλυπτα στην εικόνα ενός δέντρου. Η τελευταία σκηνή του Τοπίου στην ομίχλη ήταν μια αποκάλυψη για μένα. Κάποτε είχε γνωρίσει τον Μικελάντζελο Αντονιόνι, τον οποίο θαύμαζε απεριόριστα. Μια φορά είχε έρθει άρρωστος για να δει «Το μετέωρο βήμα του πελαργού» και δάκρυσε σε μία από τις σκηνές.
Ένα νοσταλγικό ταξίδι στη Φλώρινα του Θόδωρου Αγγελόπουλου, που τόσο αγάπησε!
Επιμέλεια αφιερώματος: Ηλίας Ιωαννίδης
