Έναν πραγματικό άθλο ολοκλήρωσε η ποδοσφαιρική ομάδα της Κοζάνης, την Κυριακή το απόγευμα στο γήπεδο του Παλαμά Καρδίτσας, κερδίζοντας την παραμονή της στη Γ’ Εθνική παρά τις αντίθετες προβλέψεις από την αρχή της χρονιάς, αλλά και κατά τη διάρκεια αυτής όταν τα περιθώρια στένεψαν επικίνδυνα.

Το τελικό 3-0 για την ομάδα της Κοζάνης, προκάλεσε ξέσπασμα ενθουσιασμού στους περίπου 100 φιλάθλους οι οποίοι έκαναν το ταξίδι μέχρι τη Θεσσαλία, δίνοντας δύναμη στο νεανικό σύνολο του Νίκου Κατακαλίδη για τον υπέρ πάντων αγώνα.

Βοριαζίδης, Ντινόπουλος και Πατσιαβούρας καθάρισαν για την Κοζάνη η οποία έπαιζε για δύο αποτελέσματα(σ.σ την βόλευε και η ισοπαλία), αλλά παρά το 0-0 του ημιχρόνου οι ποδοσφαιριστές «καθάρισαν τη μπουγάδα» με ευρεία νίκη που έστειλε πιο ψηλά στην τελική βαθμολογία τους «κόκκινους».

Τα πανηγύρια κράτησαν για αρκετή ώρα στον αγωνιστικό χώρο, τα αποδυτήρια, το γεύμα το οποίο ακολούθησε σε γνωστό μαγαζί στο δρόμο της επιστροφής, αλλά και στο λεωφορείο της αποστολής, με τον τεχνικό της ομάδας να δίνει διήμερο ρεπό στους παίκτες οι οποίοι γυρνάνε στις προπονήσεις την Τετάρτη, ώστε να προετοιμαστούν για τον τελικό κυπέλλου της ΕΠΣ Κοζάνης την Κυριακή απέναντι στο Μακεδονικό Σιάτιστας.

Ο άθλος των «Λιονταριών»

Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με μεγάλη αβεβαιότητα. Ο υποβιβασμός από τη Super League 2 και η αποχώρηση των επιχειρηματιών που χρηματοδότησαν την ομάδα για τρία συνεχόμενα χρόνια, δημιούργησε προβληματισμό, θολό τοπίο και προβληματισμό.

Το καλοκαίρι οι προπονήσεις ξεκίνησαν με μία διοίκηση η οποία δεν κατάφερε να κρατήσει ζωντανό τον οργανισμό πέραν των πρώτων 4 αγωνιστικών, με το ανοιχτό κάλεσμα στο Σύνδεσμο Φιλάθλων Κοζάνης «ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ» για συστράτευση να γίνεται αποδεκτό.

Η ομάδα κατάφερε να ταξιδέψει στη Βόνιτσα, ο στόχος ήταν να μην αποχωρήσει από το πρωτάθλημα και με κάποιες αλλαγές σε κομβικά πόστα, ο σφυγμός επανήλθε.

Νίκες, ήττες, οικονομική στενότητα, προβλήματα καθημερινότητας, διαχείριση νεαρών παιδιών, μεταγραφές ποδοσφαιριστών από την περιοχή, άπειρων κατά βάση στην κατηγορία αλλά με πάθος για τη φανέλα που φορούσαν, συνέθεταν το σκηνικό του οργανισμού.

Η επιτροπή σωτηρίας έδινε σε όλα τα επίπεδα τον αγώνα της, δημιουργούσε συμμάχους, πήγε την ομάδα στην πόλη και τους ανθρώπους της, έφερε στο γήπεδο κόσμο περισσότερο από προηγούμενες χρονιές, ενώ κέρδισε την εμπιστοσύνη επιχειρηματιών, επαγγελματιών και φορέων της περιοχής που δεν είχαν «μπολιαστεί» με την ιδέα ποτέ ξανά.

Το νερό είχε μπει στο αυλάκι, η μεγάλη εκδήλωση των ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ το Μάρτιο απέδειξε πολλά από τα παραπάνω, ενώ ακόμα και η κρίση που ενδεχομένως να δημιουργήθηκε με την αλλαγή προπονητή στα μέσα του ίδιου μήνα, κράτησε μόνο για λίγες ώρες.

Ένας πανύψηλος κοντός…
Η ομάδα των ανθρώπων που καθοδηγούσαν την ομάδα αποφασίζει να διακόψει τη συνεργασία της με το Χάρη Βοριαζίδη, ο οποίος κράτησε το τιμόνι από την αρχή της χρονιάς, θέλοντας να δημιουργήσει ηλεκτροσόκ στον οργανισμό.

Η επιλογή είναι μία και ξεκάθαρη. Τα κλειδιά δίνονται στον άνθρωπο των ειδικών αποστολών, Νίκο Κατακαλίδη, έναν μπαρουτοκαπνισμένο προπονητή με το πάθος του για το άθλημα να μεταφέρεται σαν φλόγα στα αποδυτήρια.

«Το πίστευε από την αρχή», λέει μετά το τέλος του αγώνα στον Παλαμά ο συνεργάτης του Δημήτρης Κοτταρίδης, ενώ δίπλα του ο Γιώργος Ιωαννίδης τελειοποιεί τις λεπτομέρειες του σχεδίου σωτηρίας.

Ένας κοντός στο ανάστημα, αλλά πανύψηλος μάγκας που κέρδισε το σεβασμό όλων, βάζοντας φαρδιά- πλατιά την υπογραφή του στον άθλο της Κοζάνης, χωρίς να ξεχάσει τη δουλειά του προκατόχου του τον οποίο μνημόνευσε στις δηλώσεις του.

«ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ»

Όπως το 2006, έτσι και τώρα ο Σύνδεσμος Φιλάθλων Κοζάνης «ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ» ήταν εκεί. Σωτηρία τότε, άθλος το 2025. Άνθρωποι με ανιδιοτελή αγάπη για την ομάδα, παθολογικό δέσιμο με την Κοζάνη και πιστοί στο σχέδιο μέχρι την τελευταία στιγμή.

Μια ομάδα ανθρώπων που τα ονόματά τους δεν θέλουν να ακούγονται πουθενά γιατί όπως πάντα λένε «η ομάδα είναι υπόθεση όλης της πόλης».

Με αυτήν την ιδέα έβαλαν μπροστά την τρελή κούρσα παραμονής της Κοζάνης στη Γ’ Εθνική και κόντρα σε κάθε λογική, σε κάθε γκρίνια, σε κάθε μίζερη προσέγγιση που μπορεί να αντιμετώπισαν το πήγαν μέχρι τέλους.

Και το τέλος ήταν ονειρικό…

Η ανακοίνωσή τους, λίγες ώρες μετά τη λήξη του αγώνα με στον Παλαμά, λιτή, συναισθηματική, οραματική. Θα τα πουν όλα όταν ολοκληρωθεί η αποστολή τους την Κυριακή στον τελικό κυπέλλου της ΕΠΣ: «Όλα και για όλους», όπως χαρακτηριστικά τόνισαν:

Σ.Φ. Κοζάνης «ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ»: Μόνη ξανά δεν θα σ’ αφήσω…

Και αν δεν ήμασταν τρελοί, αν δεν ονειρευόμασταν, αν δεν το πιστεύαμε, πως θα σε αγαπούσαμε παθολογικά…

Πως θα σε βάζαμε πάνω απ’ όλους και όλα…

Πως δεν θα σε αφήναμε να χαθείς…

Και εκεί που η τρέλα ξεπερνά τη λογική, εμείς είπαμε θα κάνουμε το ταξίδι…

Για σένα, για τις παρανοϊκές αλλά και τις μοναδικές στιγμές που μας χαρίζεις!

Μόνη ξανά δεν θα σ’ αφήσω…

Χαρείτε το σήμερα όλοι, για εμάς έμεινε μία ακόμα αποστολή την Κυριακή και ένας τίτλος για να συνοδέψει το φετινό άθλο της ιστορίας μας!

Μετά θα τα πούμε όλα…

Για όλους…

  Και τώρα τι;

Πλέον το ερώτημα είναι τι ακολουθεί. Ένα ερώτημα λογικό, αλλά και λίγο άκαιρο για συγκεκριμένες απαντήσεις. Η Κοζάνη είναι εδώ, οι άνθρωποι που μπόρεσαν χωρίς τις μεγάλες δυνάμεις είναι εδώ. Ο κόσμος είναι εδώ.

Όλα στην ώρα τους, πιθανόν με μια Γενική Συνέλευση το καλοκαίρι, καταγράφοντας όλα τα νέα δεδομένα της Γ’ Εθνικής.

Αφήστε τους να το απολαύσουν με ηρεμία, αλλά όχι με έπαρση. Άλλωστε αυτοί ξέρουν πως σήμερα αν κάτι στράβωνε, όλοι θα τους έδειχναν με το δάχτυλο με περισσή ευκολία.

Τώρα έχουν δικαίωμα να σκεφτούν χωρίς να αναζητούν δάφνες…

Άλλωστε η φιλοσοφία τους είναι πως ο άθλος ανήκει σε όλους. Και περισσότερο στους φιλάθλους που έβαζαν από το υστέρημά τους έστω και ένα ευρώ…