Στη δεύτερη διοργάνωση με αυτή της τη μορφή (ήδη η αφίσα των διοργανωτών μιλούσε για 12+2 χρόνια) ο κόσμος έκανε sold out σε όλους τους πιθανούς χώρους για καταλύματα και τις συναυλίες Παρασκευής και Σαββάτου μέσα σε λίγα 24ωρα. Σε μία εποχή που ο κόσμος πηγαίνει στη θάλασσα, νέες, νέοι, αλλά κι άνθρωποι μεγαλύτεροι σε ηλικία επέλεξαν το βουνό και το Λουτράκι. Η περσινή επιτυχία έκανε θόρυβο και φέτος στο Πόζαρ βρέθηκαν άνθρωποι από όλες τις άκρες της Ελλάδας για να μοιραστούν την κοινή εμπειρία και να απολαύσουν τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες. Κάτι σαν μία κρυφή μυσταγωγία.
Φεστιβάλ Πόζαρ: Eκεί που η φύση παντρεύεται με τη μουσική και απογειώνουν τις αισθήσεις
Αφετηρία με τον Παύλο Παυλίδη, σκυτάλη στον Γιάννη Αγγελάκα την ώρα που ο χώρος κατακλύστηκε ασφυκτικά και φινάλε πρώτης ημέρας με τον Γιάννη Χαρούλη να απογειώνει με το δικό του χρώμα σε διονυσιακές πτήσεις τους εκστασιασμένους παρευρισκόμενους που δε σταμάτησαν λεπτό να κινούνται στους ρυθμούς τραγουδιών που τους έχουν σημαδέψει με έναν μοναδικό τρόπο κάθε μυαλό και ψυχή. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που έκλειναν τα μάτια και ταξίδευαν, δεν ήταν επίσης λίγοι αυτοί που δάκρυζαν, άλλοι από τον “πόνο” μίας ανάμνησης κι άλλοι από το ρίγος της συγκίνησης μίας ευχάριστης στιγμής.
Φεστιβάλ Πόζαρ: Eκεί που η φύση παντρεύεται με τη μουσική και απογειώνουν τις αισθήσεις
Το Φεστιβάλ του Πόζαρ όμως δεν είναι μόνο η μουσική του. Η έκταση των λουτρών καθ΄όλη τη διάρκεια της ημέρας στους καταρράκτες της φιλοξένησε χιλιάδες ανθρώπους που χαλάρωσαν από νωρίς το πρωί μέχρι τα ξημερώματα στο παγωμένο και το θερμό νερό. Μία εμπειρία που για αρκετούς ήταν πρωτόγνωρη και την απόλαυσαν στον μέγιστο βαθμό ως μία συνθήκη απόδρασης από τη συνήθεια και τα τετριμμένα. Παράλληλα οι διοργανωτές είχαν μεριμνήσει, ώστε να δημιουργηθεί το stage 2 σε αυτήν ακριβώς την περιοχή. Εκεί Πέτρος Μάλαμας, Σκιαδαρέσες, ΜΩΖΑΙΚ και Βάσω Βασιλειάδου Σάββατο και Κυριακή δημιούργησαν από νωρίς το μεσημέρι ευχάριστη ατμόσφαιρα και ουσιαστικά έδωσαν το έναυσμα για τη συνέχεια.
Φεστιβάλ Πόζαρ: Eκεί που η φύση παντρεύεται με τη μουσική και απογειώνουν τις αισθήσεις
Εισβολέας και Ανδριάννα Αχιτζάνοβα δήλωσαν “να βλέπω μαύρο βαρέθηκα”, “μέτρησαν τα λάθη τους” και ξεσήκωσαν το κοινό με την “Μπανιστιρτζού”. Ακολούθησαν Σωκράτης Μάλαμας και Ιουλία Καραπατάκη παρασύροντας με τις μελωδίες τους τους “τρελαμένους” θεατές. “Πριγκιπέσσα”, “Στα Είπα όλα” και φυσικά “Τακούνια για Καρφιά”. Η βραδιά έκλεισε με το έντονο στίγμα των “Γκιντίκι” που με παραδοσιακό τόνο έκαναν μία παρέα ολόκληρη τη σκηνή. Δεν ήταν μάλιστα λίγοι αυτοί που επέλεξαν μετά τη λήξη της συναυλίας μία επίσκεψη στους παγωμένους καταρράκτες για να “συνέλθουν” από το ντελίριο.
Η τελευταία ημέρα έκρυβε μεγάλες συγκινήσεις. Πρώτος την εμφάνισή του έκανε ο Πάνος Βλάχος. Με τον ενθουσιασμό και τον αυθορμητισμό του ένωσε κόσμους. Από το “Gucci Φόρεμα” στο “Μιλώ για σένα” κι από “Αγάπη Υπερβολική” στο “Να το πω, να μην το πω”. Κι όταν ήρθε η ώρα του Bella Ciao στη σκηνή μαζί του ανέβηκε ο Μίλτος Πασχαλίδης και μαζί με ιδιαίτερη θέρμη και πάθος τραγούδησαν το “Ένα τυχαίο γεγονός” μία νύχτα με αστερία και φυσικά φεγγάρι, πανσέληνο…
Νίκος Πορτοκάλογλου σε ένα μεγάλο ταξίδι ολόκληρης της δισκογραφίας του και μαζί του η Βίκυ Καρατζόγλου με τα “Ψίχουλα” σε μουσική Θέμη Καραμουρατίδη κι ο Βύρωνα Τσουράπη. Παλμός και μία ξεχωριστή εμπειρία από την μπάντα που με το “Μουσικό Κουτί” έκανε μία από τις πιο αξιόλογες τηλεοπτικές παρουσίες των τελευταίων ετών. Φινάλε με τον Μίλτο Πασχαλίδη. Μοιράστηκε το “Καλοκαιράκι” με τον Πορτοκάλογλου και στη συνέχεια τις “Κακές Συνήθειες” με τον Πάνο Βλάχο και με τις “Βυθισμένες του Άγκυρες” ταξίδεψε στον βυθό του καθενός μας και με τη “μαιευτική μέθοδο” έβγαλε συναισθήματα που ήταν αδύνατον πια να μείνουν κρυφά. Αυτό ήταν το Φεστιβάλ Πόζαρ για το 2024 που σκόρπισε χαρά και το ραντεβού όλων δόθηκε για του χρόνου και πάλι τέτοιες ημέρες στον ίδιο χώρο…
