Συγκλονιστική η παρουσία της Παναγίας στην Κοζάνη (ακτινοβολούσε σ’ όλη την πόλη και σ’ όλες  τις Ενορίες της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης η χάρη της) με την κατάθεση (για λίγες ημέρες) της Τίμιας Ζώνης της, στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, με την ειρηνική και ελεύθερη προσέλευση πολλού λαού, για την απόδοση σεβασμού, αγάπης, ευχαριστηρίων στο Άχραντο πρόσωπό της, αλλά και για την υποβολή καρδιακών αιτημάτων για φως, υποστηριγμό, βοήθεια, ίαση και σωτηρία στα, έτσι κι αλλιώς, δύσκολα του προσωπικού και κοινωνικού μας βίου.

Επιλέγω τρία στιγμιότυπα:

Στιγμιότυπο 1ο: Έβλεπα τα πρόσωπα των ανθρώπων, ανδρών και γυναικών, που ασπάζονταν την Τίμια Ζώνη, ολοφώτεινα, λες και μια απερίγραπτη, μεταμορφωτική, άκτιστη λάμψη έβγαινε πηγαία και ασταμάτητα από την κτιστή Ζώνη της Παναγίας. Η ομορφιά των ανθρώπων, διά της Θεοτόκου, στο αρχέτυπο μεγαλείο της.

Στιγμιότυπο 2ο: Μπαίνω στο Ιερό, Σάββατο πρωί, 30 Σεπτ., Θεία Λειτουργία, δυο ιερείς (ο π. Κωνσταντίνος και ο π. Ευάγγελος) κι ένας διάκος (ο π. Σιλουανός – Βατοπαιδινός) ντυμένοι με λευκά άμφια λειτουργούσαν. Ναι, αλλά τα άμφιά τους, έτσι μου φαινόταν, έλαμπαν, ήταν πιο λευκά κι από τα λευκά. Αφοσιωμένοι στη λειτουργική διακονία. Και η όψη τους φωτεινή. Και οι φωνές τους, καθώς έλεγαν τις αιτήσεις, τις εκφωνήσεις, τις ευχές, απέπεμπαν πραότητα, γαλήνη, ‘’ειρήνη πάσι’’.

Στιγμιότυπο 3ο: Το ‘’Άξιον εστί’’, ο ύμνος της Παναγίας. Και ξαφνικά κατεβαίνει από το αναλόγιο, όλος ο ψαλτικός χορός, οι μαθητές της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής ‘’Διονύσιος Ψαριανός’’ της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, με τον δάσκαλό τους και διευθυντή της Σχολής κ. Πάρη Γκούνα, έρχεται και στέκεται σε ημικύκλιο μπροστά από την Τίμια Ζώνη της Παναγίας, στο κέντρο του μεγάλου Ναού, και με δυνατή, καθαρή, μελωδική και σταθερή φωνή και με το Πατριαρχικό ψαλτικό ύφος, ψάλλει, ωσάν να είναι εκεί η Παναγία, το ‘’Άξιον εστί’’ σε ήχο βαρύ διατονικό εκ του Ζω, του Κωνσταντίνου Πρίγγου. Μου φάνηκε εκεί συναπτόμενη όλη η κτίση, ορατή και αόρατη, να απευθύνει – ψάλει το ‘’Άξιον εστί’’ στην Παναγία και να τοποθετείται ελεύθερα και αβίαστα, για τον φωτισμό της και την ενότητά της, κάτω από τη ‘’Φωτοφόρο Σκέπη’’ της.

Απολυτίκιον της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου.

Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.

Ως ασύλητον πλούτον την θείαν Ζώνην σου, Βατοπαιδίου η Μάνδρα και αγαθών χορηγόν, παμμακάριστε κατέχουσα κραυγάζει σοι, ζώσον ημάς τους ευλαβώς, προσιόντας εις αυτήν, δυνάμει αυτής τη θεία, και την ισχύν του δολίου λύσον, διάσωσμα Παρθένων πιστών.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος. 4-10-2023