Ο Γιάννης Τσιομπάνος είναι ευρύτερα γνωστός στην τοπική κοινωνία του Ν. Κοζάνης για την αγάπη του στο χώρο των συλλεκτικών ειδών, διατηρώντας μάλιστα και σχετικό κατάστημα στην πόλη της Κοζάνης.

Η αγάπη του για τη συλλογή αντικειμένων της σύγχρονης ιστορίας του τόπου, τον έφερε κοντά στην Πτολεμαΐδα, με τον Γιάννη να έχει κάνει «βουτιά» στις καθημερινές πτυχές της περιοχής, παρουσιάζοντας στο ευρύ κοινό το λεύκωμά του για τις καρτ ποστάλ της Πτολεμαΐδας την περίοδο 1930-1964.

Οι εκθέσεις του στην Πτολεμαΐδα γίνονται αντικείμενο συζήτησης, με τον κόσμο να συγκινείται βλέποντας μέσα από το αρχείο του Γιάννη Τσιομπάνου να ξετυλίγεται η σύγχρονη ιστορία της Εορδαίας.

Σε αυτές τις εκλογές ο Γιάννης Τσιομπάνος κατέρχεται ως υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος ΠΕ Κοζάνης, στο πλευρό του Γιώργου Αμανατίδη. Στη σημερινή συνέντευξη μας παρουσιάζει πτυχές του εαυτού του, προτρέποντας τον κόσμο να στηρίξει τον Γιώργο Αμανατίδη αλλά και τον ίδιο.

 

– Κύριε Τσιομπάνε, πείτε μας λίγα λόγια για σας.

Καταρχήν σας ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη. Γι’ αυτούς λοιπόν που δεν με ξέρουν: Γεννήθηκα στην Κοζάνη το 1974 και σπούδασα Ιστορία-Αρχαιολογία στο Α.Π.Θ. ενώ εδώ και 20 χρόνια δραστηριοποιούμαι ως ελεύθερος επαγγελματίας στο χώρο των συλλεκτικών ειδών, διατηρώντας παράλληλα ταχυδρομικό πρακτορείο ΕΛ.ΤΑ. στη Δημοκρατίας 9 στην Κοζάνη. Είμαι παντρεμένος με την Κατερίνα Βαβλιάρα του Ιωάννη από την Αιανή κι έχουμε δύο κορίτσια, την Στέλλα και την Φωτεινή.

Ανήκω στην κοινωνία των ενεργών πολιτών με καθημερινή παρουσία, αρθρογραφώντας συγχρόνως αδιάλειπτα για ζητήματα που αφορούν την κοινωνία και τον τόπο, ενώ έχω κάνει και τρεις σημαντικές εκδόσεις για την περιοχή: το «Νομός Κοζάνης η ενεργειακή καρδιά της Ελλάδας», «Οι καρτ ποστάλ της Πτολεμαΐδας 1930-1964» και το «Κοζάνη-Οδοιπορικό στο Χρόνο».

Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι αυτοί είναι οι μέχρι στιγμής σταθμοί στη ζωή μου, με πιο σημαντικό απ’ όλους την οικογένειά μου.

 

– Τι είναι για σας η Πτολεμαΐδα;

Για μένα η Πτολεμαΐδα είναι η ενεργειακή καρδιά της Ελλάδας. Μια καρδιά που χτυπά συνεχώς πάνω από 60 χρόνια για την εθνική μας οικονομία. Ο λιγνίτης είναι εδώ και  – είτε χρησιμοποιείται είτε όχι – παραμένει το εθνικό μας καύσιμο. Φαίνεται άλλωστε κι από τη συμμετοχή του στο ενεργειακό μείγμα της χώρας, που ακόμη και σήμερα κυμαίνεται κατά μέσο όρο κοντά στο 10 με 15%.

Ωστόσο, κάνεις δεν πρέπει να αμφισβητεί πως ο πλανήτης μας πρέπει να απαλλαγεί από την εκμετάλλευση των ορυκτών καυσίμων. Όμως, ο εθνικά ανεξάρτητος λιγνίτης, ως ψυχρή εφεδρεία, συνεχίζει και παραμένει εδώ σε περίπτωση ανάγκης. Αυτό, αυτομάτως, κατατάσσει τους λιγνίτες της Πτολεμαΐδας ως έναν σημαντικό ενεργειακό παράγοντα, εντελώς απαραίτητο να υπάρχει, ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιείται στο βαθμό που μπορεί τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Βέβαια, η Πτολεμαΐδα, εκτός από ενεργειακή καρδιά της Ελλάδας, αποτελεί την πρωτεύουσα της Εορδαίας (με ότι αυτό συνεπάγεται για τις υποχρεώσεις της Περιφέρειας προς αυτήν) μία πόλη δραστήρια, με ζωντανή αγορά, πόλος έλξης για τη Δυτική Μακεδονία.

 

– «Χρώμα Παλιάς Πτολεμαΐδας». Πώς προέκυψε η  πρόσφατη και άκρως ενδιαφέρουσα έκθεση που έγινε στον πεζόδρομο της Βασιλίσσης Σοφίας στην Πτολεμαΐδα;

Η έκθεση αυτή πολλοί δεν γνωρίζουν ότι για πρώτη φορά παρουσιάστηκε στο κοινό της Πτολεμαΐδας τον Μάιο του 2010 στην αίθουσα του Καλού Σαμαρείτη. Και τότε πήγε πολύ καλά, θα έλεγα όμως ότι ήταν μπροστά από την εποχή της. Γι’ αυτό κι έκρινα, μαζί με την αγαστή συνεργασία της Φωτογραφικής Ομάδας Πτολεμαΐδας F22, ότι ήρθε η ώρα να την ξαναπροβάλουμε στην πρωτεύουσα της Εορδαίας. Μάλιστα, η ανταπόκριση του κόσμου ήταν τόσο θερμή που προγραμματίζουμε να επαναληφθεί και πάλι, σε κλειστό χώρο αυτή τη φορά, για να μπορεί να την επισκεφτεί όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος.

Η Πτολεμαΐδα είχε την τύχη να φιλοξενεί τέσσερις πολύ καλούς φωτογράφους. Ξεκινώντας από τον παλιότερο, πρώτο συναντάμε τον Κων/νο Ροδάκη, δεύτερο τον Γεώργιο Γιαννόπουλο, τρίτο τον Κων/νο Στολίδη και τέταρτο τον Γεώργιο Τσαμαντάνη. Η παρακαταθήκη που άφησαν οι άνθρωποι αυτοί είναι πολύ μεγάλη, για να μιλάμε σήμερα για μία πρώτη ιστορική εικονογράφηση της Πτολεμαΐδας μέσα από τις  εικόνες που μας προσφέρουν οι καρτ-ποστάλ που εξέδωσαν.

 

– Μιλήστε μας για το λεύκωμα «Οι καρτ ποστάλ της Πτολεμαΐδας 1930-1964».  

Καρπός αυτής της έκθεσης, την αμέσως επόμενη χρονιά, ήταν έκδοση του λευκώματος «Οι καρτ ποστάλ της Πτολεμαΐδας 1930-1964». Ένα λεύκωμα σταθμός για την πόλη, καθώς έγινε αγαπημένο βιβλίο χιλιάδων αναγνωστών. Αυτό φαίνεται από τις πωλήσεις του (2.000 αντίτυπα), από το γεγονός ότι εξαντλήθηκε και κυρίως από το ότι υπάρχει κι άλλος κόσμος που το ζητά. Μία βελτιωμένη έκδοση είναι προγραμματισμένη, όχι άμεσα, καθώς πρέπει να ξαναστηθεί από την αρχή, καθώς θα περιλαμβάνει και όλες τις ενδιαφέρουσες προσθήκες που στο ενδιάμεσο βρέθηκαν σε δημοπρασίες και παζάρια συλλεκτών.

Από τότε που απόκτησα την πρώτη φωτογραφική κάρτα της Πτολεμαΐδας έχουν περάσει τουλάχιστον τριάντα χρόνια. Και κάθε χρόνο όλο και κάτι καινούργιο που δεν το έχω προστίθεται στη συλλογή μου. Δεν ξέρω αν μπορέσω να την ολοκληρώσω στο 100% αλλά μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι κάποια μεγάλη πληρότητα κατάφερα να την αποκτήσω.

 

– Πώς όμως ένας μη Πτολεμαϊδιώτης αποφάσισε ν’ ασχοληθεί με τη συλλογή των ταχυδρομικών καρτών της Πτολεμαΐδας;

Προσωπικά, και όντας συλλέκτης αρχικά της ιδιαίτερης πατρίδας μου της Κοζάνης, δεν μπόρεσα να θεωρήσω ως ξένο κάτι τόσο ενδιαφέρον και το οποίο βρίσκεται δίπλα μου. Ο συλλέκτης είναι να μην μπει στον πειρασμό. Το πως βγαίνει είναι το θέμα! Κι εγώ είχα την τύχη στη συλλογή αυτή να μπω με δύο ιδιαίτερες και μοναδικές κάρτες του Ροδάκη, αυτήν που απεικονίζει το ιστορικό κέντρο της Πτολεμαΐδας το 1930 και ως δεύτερη την κάρτα που απεικονίζει τον ιστορικό Γυμνάσιο της Πτολεμαΐδας, την οποία ξεχώρισα και για το εξώφυλλο της προσωπικής μου έκδοσης «οι καρτ ποστάλ της Πτολεμαΐδας 1930-1964».

 

– «Νομός Κοζάνης η ενεργειακή καρδιά της Ελλάδας». Αυτή είναι η δεύτερη δουλειά σας για τον ενεργειακό χαρακτήρα του Νομού μας. Πείτε μας μερικά λόγια και γι’ αυτήν.

Το φωτογραφικό αυτό λεύκωμα κυκλοφόρησε το 2010 από τις εκδόσεις Μίλητος και είχα την επιμέλειά του, καθώς και τη συγγραφή των ιστορικών κειμένων με προσθήκες φωτογραφικού υλικού από τη συλλογή μου, που ξεκινούν από τη θεμελίωση των έργων το 1957. Παρουσιάζει την ιστορία της εκμετάλλευσης του φυσικού αυτού πλούτου που συνδέθηκε με τους πόθους και τις προσδοκίες των κατοίκων της περιοχής, που την καθόρισαν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μετατραπεί από αγροτική σε βιομηχανική. Είναι τόσο ενδιαφέρουσα η ιστορία της Πτολεμαΐδας και παράλληλα τόσο ανεξερεύνητη που νομίζω πως έχει να αναδείξει πολλούς ακόμη «θησαυρούς».

 

– Με αφορμή αυτό το τελευταίο μήπως να περιμένουμε και κάτι άλλο από εσάς για την περιοχή της Εορδαίας;

Σίγουρα κάτι θα ετοιμαστεί, εν είδει ντοκιμαντέρ αυτή τη φορά, το οποίο όμως για την ώρα δεν μπορώ να το τοποθετήσω χρονικά. Στις αέναες αναζητήσεις μου σε πάγκους ρακοσυλλεκτών, παζάρια και δημοπρασίες, είχα την πολύ μεγάλη τύχη να πέσω σ’ ένα μοναδικό αρχείο με πρωτότυπα αρνητικά φιλμ από το αρχείο του Μεγαλοκονόμου (περίφημο πρακτορείο φωτορεπόρτερ στην Αθήνα). Μέσα από τα σχεδόν 500 αυτά αρνητικά φιλμ ξετυλίγεται σαν σε κινηματογραφική ταινία όλη η βιομηχανική ιστορία των έργων της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα με αφετηρία το 1956.

– Κλείνοντας: γιατί επιλέξατε να κατέλθετε και να συνταχθείτε με την παράταξη του Γιώργου Αμανατίδη;

Ο Γιώργος Αμανατίδης είναι ένας άνθρωπος που κατέχει βαθιά την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και τη λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης και με τους συνεργάτες που τον περιστοιχίζουν μπορεί να παράξει αποτελεσματικό έργο και να απορροφήσει τα κονδύλια, που τόσο ανάγκη έχει η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Είναι επίσης οργανωτικός, ρεαλιστικός και κυρίως αποτελεσματικός. Ακούει και συνεργάζεται. Το έχει αποδείξει άλλωστε.

Γι’ αυτό και κατέρχομαι ως υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος στην Π.Ε. Κοζάνης μαζί του. Και θα ήθελα, αρχικά, να σας ζητήσω να εμπιστευτείτε και να στηρίξετε πρώτα τον Γιώργο Αμανατίδη και μετά εμένα προσωπικά.

Με τον Αμανατίδη λοιπόν και με τον Τσιομπάνο!

Σας ευχαριστώ πολύ.