Στις πόλεις μας, όπου και να κοιτάξεις, όλο και κάποιο αδέσποτο σκύλο θα δεις να κόβει βόλτες (σ. σ. το «κάποιο» είναι σχήμα λόγου καθώς τα συμπαθή τετράποδα έχουν τη… συνήθεια να δημιουργούν ομάδες και να κυκλοφορούν πολλά μαζί).
Έξω απ’ αυτές, σε αλσύλια, προάστια, ακόμα και μέσα σε χωριά, πλέον δεν είναι καθόλου απίθανο το να συναντήσεις κάποια αρκούδα!
Δεν αποκλείεται, όμως, να δεις και μια να περπατάει αμέριμνη μέσα στην πόλη (!) όπως συνέβη στα Γρεβενά, αν και αυτό το περιστατικό μπορεί να θεωρηθεί ως εξαίρεση, καθώς απ’ ό,τι φαίνεται, τουλάχιστον μέχρι τώρα, οι αρκούδες δείχνουν μια σαφή προτίμηση στο αγροτικό ή το ημιαστικό περιβάλλον!
***
Ωστόσο, αν συνεχιστεί η… αθρόα προσέλευση των αρκούδων στις κατοικημένες περιοχές και αρχίσουν να μπαίνουν όλο και περισσότερες και στις πόλεις μας, τότε, ενδεχομένως, να τεθεί το θέμα αν θα είναι σε θέση ή όχι να… συμβιώσουν με τους άλλους εκπροσώπους του ζωικού Βασιλείου, οι οποίοι τριγυρνούν εδώ και χρόνια, μέρα και νύχτα, σε δρόμους και πλατείες, τα γνωστά σε όλους μας αδέσποτα.
Χωρίς να έχουμε ιδιαίτερες γνώσεις γύρω από τα ζώα, εικάζουμε πως, εκτός των εξαιρέσεων που πάντα μπορούν να υπάρξουν, δύσκολα θα μπορούσαν να συμβιώσουν αυτά τα δύο είδη και να μοιραστούν τον ίδιο χώρο.
Και όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ο πιο αδύναμος είθισται να μεταναστεύει και να δίνει τη θέση του στον πιο δυνατό.
***
Το ποιος είναι πιο δυνατός, μάλλον, δεν θέλει και ερώτημα, εκτός και αν μας διαφεύγει κάτι, αλλά στο μυαλό μας έρχονται αμέσως οι αρκούδες.
Άρα, πού καταλήγουμε;
Σ’ αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι:
«Ουδέν κακόν αμιγές καλού», δηλαδή «δεν υπάρχει κακό που να μη φέρνει και κάποιο καλό».
***
Το κακό στην περίπτωση μας είναι πως οι αρκούδες προσεγγίζουν κατοικημένες περιοχές, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, και το καλό ότι έτσι μπορεί να λυθεί, επιτέλους, το χρονίζον και δυσεπίλυτο πρόβλημα των αδέσποτων σκύλων στις πόλεις μας.
Βέβαια, θα φύγουν οι αδέσποτοι σκύλοι και θα μας μείνουν οι… αδέσποτες αρκούδες.
Τι να κάνουμε;
Στη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα.
***
Μπορεί κάποια μέρα να βρεθεί λύση και σ’ αυτό το (νέο) πρόβλημα.
Σε δέκα χρόνια, σε είκοσι, σε τριάντα…
Αρκεί μέχρι τότε να κάνουμε υπομονή και να μάθουμε να συμβιώνουμε με τα νέα… αδέσποτα μας.
Όλα γίνονται, αρκεί να υπάρχει καλή διάθεση και θέληση.
Στο «δια ταύτα» κρίνονται όλα…
Πλούσιο σε ειδήσεις και γεγονότα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, καθώς στους δρόμους μας κυκλοφορούσαν περισσότεροι υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί και ειδικοί γραμματείς Υπουργείων, παρά… αδέσποτα (σ. σ. για να κάνουμε μια σύνδεση και με το προηγούμενο θέμα).
Πλούσιο και το πακέτο μέτρων που ανακοίνωσαν οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες (σ. σ. έτσι λένε όσοι πήγαν γιατί εμείς είχαμε διαφορετικό πρόγραμμα και δεν καταφέραμε να παραστούμε).
Άρα, όλα καλά;
Μπορείς να το πεις κι έτσι, εάν και εφόσον, και εξηγούμαι γιατί.
***
Τέτοιες μέρες και τέτοιες εκδηλώσεις δημιουργούν πάντα ένα κλίμα ευεξίας και ευφορίας, καθώς όσο παραμένουν ανοιχτά τα φώτα της δημοσιότητας όλα φαντάζουν πως είναι καλά.
Τα πάντα όμως κρίνονται μετά, όταν τα φώτα σβήσουν, οι κάμερες σταματήσουν να γράφουν και οι εξαγγελίες θα πρέπει να αναμετρηθούν με την… πραγματικότητα.
Κοντολογίς, στο «δια ταύτα» κρίνονται όλα και απ’ εδώ και πέρα που οι κυβερνητικοί αποχώρησαν και επέστρεψαν στα γραφεία τους θα φανεί το τι μέλλει γενέσθαι.
Αναμένουμε, λοιπόν…
